Witchfuck "Disgusting Rock’n’Roll" - Recenzja



  "Disgusting Rock’n’Roll" to EPka, która pokazuje, co dzieje się z muzykami, gdy się srogo napierdolą, a w kakofonii kaca następnego dnia, zastanawiają się co odpierdoliło i uznają to wydać. W takim wielkim skrócie, formacja Witchfuck, to kooperacja kilku muzyków, co nie jedne słowa zmienili w muzykę. Sama płyta, szata graficzna, teksty, kontekst, czy nawet dopisek "UGLY & DRUNK BLACK METAL PUNK!", samo mówi za siebie. Dostajemy thrashowo, blackowo, punkowo, obleśny, chamski i niskich lotów metal. EPka wyszła na świało dnia 21 października tamtego roku, przypominając pojedyńczy pijacki wyskok. Wraz z udziałem ich kawałków później pojawiły się dwa splity. Skupmy się na tym, co tam wyżygali. Dużo tego nie ma, bo 4 utwory, co daje ponad 13 minut samego słuchania, a to zostało przelane na złoty krążek za pomocą Old Temple i wsadzone w limit (ponumerowany, no szanuję!), co by trafił tylko do tych wszystkich oblechów słuchających tego typu żygowin, hehe.

  Ale już tak nie pierdoląc dłużej, to muszę przyznać, że oni się właśnie już nie pierdolą. Ledwo zapuszczasz materiał. Dostajesz okrzyk wzięty z tytułu albumu, no i w sumie jest to także kawałek otwierający. Potem już zaczynamy typowe blackowo/thrashowe łojenie. Na prawdę, pomijając tę konwencję punkoszczurów z browarami w łapach, no kurwa wokal tutaj idzie na równi z wieloma typowo podziemnymi blackowaymi bandami, utrzymany w konwencji szybkiego, skocznego i imprezowego motywu. Tak, dobrze napisałem. Jest to, jak kolwiek by kretyńsko nie brzmiało, imprezowy black metal. Riffy i krzyki równie opętane, melodia szybka i skoczna, perkusja nie brzmiąca jak napierdalanie o zmywak. Dostajemy szybkie typowo punkowe, kojarzące się linie, chwilowo zatrzymując się na wolne fragmenty, po ktorych przechodzimy dalej w kolejną pijacką eskapadę. Pełno wyzwisk, obleśnych tekstów, seksu, alkoholizmu, typowego "jebania", warczenia czy plucia. No kurwa, niech mnie ktoś w ryj strzeli, ale słucham rockowo obleśnego metalu, haha. I żadne określenie nie jest tutaj od czapy. Po trzech ich autorskich bełtach, dostajemy cover zespołu GG Allin & Antiseen "Violence Now", który po prostu brzmi tak, jakby sobie po pijanemy śpiewali swój ulubiony kawałek, co jeszcze beknięcie na sam koniec, tego kawałka jak i EPki, idealnie podsumowuje całość. Brzmi znajomo, ale za razem bardzo świeżo i jak najbardziej pasuje do tej całej obrzydliwej konwencji.

  Nigdy wcześniej nie powiedziałbym, że takie coś mi się będzie podobać. To może już jest autosugestia, ale jak widzę tytuł, to sobie mówię, "kurwa, black metal, który brzmi niczym rock zaśpiewany w najbardziej rozjebanej spelunie". No to nie jest metal dla panienek i pozerów. Dla całych tych "trv" także nie. Oni się tutaj po prostu zajebiście bawią i wyżygują kolejne teksty, pomiędzy następnymi butelkami alhokolu. Jest to zajebiście krótki materiał, kończy się szybciej niż zaczyna i nie daje się konkretnie rozpędzić. Kurwa, to jest myśl, żeby zebrać parę takich pijackich przygód i zapisać je na pełnym krążku, bo to pozostawia cholerny niedosyt. Dawno w trakcie słuchania tych wszystkich metali, nie słuchałem czegoś tak obmierzłego, obleśnego i śmierdzącego, a co najlepsze, nie jest to nic już przeruchanego. Wybitna muzyka to to nie jest, ambitna tym bardziej, ale chyba o to właśnie, kuźwa, chodziło! Punkowa interpretacja metalu. Amen.

Tracklista:
  1. Disgusting Rock'n'roll
  2. Bad Deadly Bar
  3. Unholy Cunt
  4. Violence Now (GG Allin & Antiseen Cover)
Ocena 3.5/5

Odsłuch:

Do nabycia:
https://www.shop.oldtemple.com/witchfuck-disgusting-rocknroll-p-3.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej