Enoquian "Llamas De Gloria Primera" - Recenzja



  Argentyński Black Metal... z jednej strony wściekły i opętany, a z drugiej klimatyczny i opanowany. Przyszło mi odsłuchać debiut formacji Enoquian i ich pierwszego, wydanego pod koniec tamtego roku, krążka zatytułowanego "Llamas De Gloria Primera", wydanego w kooperacji labelu naszych wschodnich sąsiadów z Sathanas i el savadorskiego Morbid Skull. Album zawiera 8 kawałków składających się na blisko 40 minut grania. Referencyjnym gatunkiem tutaj jest Black Metal, ale jak na moje ucho, ewidentnie najwięcej jest z Melodic Black Metal i nie tylko.
 
   Jak to mawiają, nie oceniaj książki po okładce, ale jednak ona ma zrobić pierwsze wrażenie. Jak na to patrzę, to muszę przyznać, że jakiś taki kosmos, trochę lawy... Pomyślałem, że jakiś death metal. No, kuźwa nie, ale też nie tak do końca. Niby miałem dostać surowy black metalowy kąsek, którego aż się chce odsmażać, a dostałem dziwną, ale nawet ciekawą hybrydę. Czysty blek to to na pewno nie jest, wiele motywów czy riffów jest po prostu melodyczna. Dorzućmy do tego jeszcze pełno wszelakich, dziwacznych dźwięków ambientowych przed utworami np. jakieś odgłosy niczym ze starego filmu o UFO przed "Herencia terrena", coś na wzór autostrady lub szumów pralki w "Destructores del ser", aż po oddłogsy palącej lawy aktywnego wulkanu w "Control trapezoidal". Zważając na melodyjność krążka, znacząco uderza to w atmosferyczny black metal. Doniosły, wściekły i wręcz krzyczący wokal, wraz z szybkimi partiami gitar, robią tu bardzo dobrą robotę. Niestety, to nie jest nic nowego i jednolitość tego wszystkiego potrafi czasem trochę znudzić. Na tle tego wszystkiego, jak dla mnie jest tutaj faworytem, wybija się utwór "Destructores del ser". Ma w sobie najwięcej różnorodności, od szybkiego nawalania, po bardziej opanowane wokale. Wcześniej wspominałem, że to taki nie do końca black metal, dlatego że prócz motywów typowych dla tego gatunku, czerpie bardzo dużo z wcześniej wspominanego Death Metalu, typowo Old Schoolowego, który można dobitnie zobserwować, w niektórych wolniejszych partiach, jak i fragmentach wokalnych, chociażby w utworze, o którym przed chwilą wspominałem. W tej kompozycji przewija się także sporo thrashu, co tworzy mieszaknę, która mocno kojarzy się z latami 90-tymi i jest w nich zakorzeniona. Wystarczy chociaż spojrzeć na okładkę, no mi na pierwszą myśl przychodzi choćby Entombed. No, u mnie akurat takie to budzi skojarzenia. Ah i nie wspomniałem tutaj nic o garach, które trzymają się na prawdę dobrze, ale niestety, gdzieś za riffami nikną i tracą na ciężarze. Same teksty są napisane po hiszpańsku, żeby to nam nie było za łatwo rozczytać tracklisty, hehe. Liryka jest jakże ambitna i zachacza o tematy wszechobecnego w metalu okultyzmu.

  Słowem podsumowania. Album z kapci nie wywala. Wtórna nie mogę powiedzieć, że jest, ale za dużo jak dla mnie tych skojarzeń się tu buduje i żadnych inwencji nie zauważam. Jest to mocne, starszkolne i surowe granie. Pomimo że wspominałem o melodyjnych motywach, cały krążek jest pod względem ciężkosći niemal niezmienny. Black metal to to jest, ale jak już mówiłem, z dużymi wpływami deathu i niekiedy thrashu. Fani takich szkół, znajdą coś dla siebie, ale fani czysto deathu niech tutaj się nie nacinają moimi porównaniami, bo to na pewno nie będzie, coś czego byście się spodziewali. Nie mniej jednak, jest to całkiem solidna pozycja, warta odsłuchania. Ocena także wynika z tego, że jest to po prostu "dobre", w żaden sposób nie rewolucyjne, choć czasem chwytliwe. Stary dobry, mrok i gruz.

Tracklista:
  1. Poderes perdurables
  2. Llamas de gloria primera
  3. Extremo erróneo
  4. Esclavizando al maestro
  5. Herencia terrena
  6. Destructores del ser
  7. Control trapezoidal
  8. Equilibrio
Ocena 3.0/5

Odsłuch:

Do nabycia:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej