Infidel "III" - Recenzja



  Formacja Infidel, z miasta mojego czarnego serducha, mianowicie Wrocławia, która oficjalnie funkcjonuje od 2006 roku. Weterani takich bandów jak Panzerfaust czy Deus Mortem mają na swoim koncie zaledwie dwa pełne albumy. Pierwszy z nich "Ejaculating Chaos", sprezentowany w 2009 roku, przedstawiał sobą zabójczo szybki i agresywny black metal z wyraźnymi elementami death. Minęło parę lat, aby znów wytoczyli swoje działa pod banderą tej formacji i wydawnictwa Old Temple. Niesławna "III" światło dzienne ujrzała pod koniec roku 2016 i dalej płynie nurtem black metalu, ale czystszego w swojej formie i bardziej stonowanego, lecz równie agresywnego. Pozwolę sobie, dopełniając to zdanie, przytoczyć przemyślenia muzyków: "Religię mamy w dupie..."

  Na sam początek moglibyśmy się zastanowić, dlaczego akurat nazwa "III"? Zespół z początku był kwartetem, ale z powodów osobistych Debaucher musiał odejść, więc miał szczątkowy wpływ na najnowszy album. Wszystko zaczyna się zgadzać. Trzy kawałki, trzech amigos. W dodatku sam motyw albumu, czas trwania utworów jest tutaj nieprzypadkowy, gdyż każdy kawałek trwa 666 sekund, co daje 11:06 minut, co składa się zarazem na 33:18 minuty całego krążka. Przypadek? Nie w tym wypadku, hehe. Wracając do samej muzyki, bo ona jest tutaj tematem przewodnim, tutaj nie można im zaprzeczyć rzeźniczego kunsztu. Momentami wyczuwam drobny spadek tempa i agresji w porównaniu z poprzednim wydawnictwem. Przejawia się to tutaj zdecydowaną i wykierunkowaną wściekłością. Black jaki tutaj jest, nie jest niczym niezwykły, avant-gardowym czy ugrzecznionym. Każdy riff, partia wokalna, uderzenia perkusji przedstawiają się niczym kolejny, odrywany kawałek mięsa od ciała. Każdy moment agresji jak i spokoju tutaj, daje dużo brutalnej satysfakcji. Krążek jest przemyślany od początku do końca i w żadnym stopniu nie nudzi. Nadaje tylko kolejne barwy czerni przy każdym następnym odsłuchaniu. Nic tutaj nie wybija się przed szereg. Gitary i perkusja sieką niczym jeden mąż, a wokal okala całą tą masakryczną uwerturę, nie będąc ani z tyłu, ani za bardzo z przodu. Kompozycja w ich szaleńczej wizji jest tutaj tak dobrze zgrana i odpowiednio przygotowana w komnatach Nihila, że błędy, jakie w tym materiale mogą się przejawiać, są stosownie ukrywane pod całą tą piekielną warstwą.

  Może i jest to mój sentyment, do dolnośląskich kapel, które tworząc black metal mają w sobie takie "coś" czego nie jestem w stanie do końca wytłumaczyć. W ich muzyce drzemie taka pierwotna siła, niepowtarzalny klimat, który buduje całą otoczkę muzyczną. Kapele z tej okolicy budują taki swój przekaz, który udziela się całej formacji. Manifestujący różne rzeczy jak  agresję, mistycyzm, żal czy, co bardzo w naszych stronach popularne, nienawiść. W przypadku Infidel jest nie inaczej. Ich przekaz, to pierwotna i agresywna siła. W ich muzyce słychać, że rozumieją to, co robią i co chcą przekazać swoimi utworami. Album ma swego rodzaju duszę, która ujawia się światu poprzez furię i wściekłość. Może oceniam mocno nie sprawiedliwie w tym przypadku, ale to moja recenzja i moje 5 minut. Z powodu ich diabelskiej doskonałości przy utworzeniu całości, ocena nie mogła się pojawić inna.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielone himmlery, to nie
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej