Havocum "Satans Apogeum" - Recenzja



  Kolejna EPka trafiła w moje łapska, czy jak to niektórzy mówią, mini album (nie cierpię tego określenia). Za płytkę mogę dziękować Lower Silesian Stronghold, ale sam album został wydany także z Total War Productions, tak więc dostępne na kasetach jak i CD. Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy, a muszę przyznać, że jest z czego. Kojarzy ktoś R.Hate i Odour of Death? Jeżeli tak, to dobrze trafiliście, bo Radek w tym tworze także udziela swojego ryknięcia i gitary. Jeżeli jesteś zaznajomiony z tą formacją to... no się zaskoczysz, bo Havocum ma dużo większe pierdolnięcie. Nie wiedziałem czego się po tym spodziewać, jedyne co o tym wiedziałem, to jak się ludzie spuszczali na forach. Samemu przesłuchałem niedawno, od dechy do dechy ze szczęką na podłodze. Jak odsłuchałem raz, to zrobiłem to po raz drugi i trzeci.. i już nawet nie wiem, ile mam tego za sobą. Jak to okładka i broszurka sugerują, dostajemy cztery hymny z piekła rodem, które składają się na tylko niecałe 18 minut ostrego łojenia. Co ciekawe, ten materiał przeleżał w zapomnieniu kupę ładnych lat, bo jak informacje z bookletu wskazują, napisane zostało w 2010 roku, a nagrane dwa lata później. Jak widać, muzyka potrafi dojrzeć przez lata i wykurwić z kapci.

  Dawno tak wściekłego materiału nie miałem przyjemności odsłuchiwać. To, co tutaj się dzieje przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Ledwo sekunda po odtworzeniu i dostajemy już doniosły ryk wraz z przepełnionymi nienawiścią riffami i opętaną perkusją. Wszystko jest tutaj przemyślanie skomponowane tworząc wałek wściekły, surowy, nieczysty i nienawistny. Bez zbędnego pierdolenia wchodzimy i napierdalamy. Drugi kawałek odrobinę przynajmniej z początku zwalnia tempa, budując przeklęty i dziki klimat, a perkusja nawala tak, jakbyśmy dostawali z liścia po pysku w czasie krótszym niż jedna sekunda. Muszę jednak zwrócić uwagę na jeden szczegół, który dawał mi się we znaki (zdechnę jak się do czegoś nie przypierdolę, hehe). Kawałki trwaja przeciętnie 4 minuty, z czego ostatni "Iniquity Genuine" ponad 5 minut i wydaje się być najlepiej skomponowany, ma w sobie wszystko czego temu albumowi potrzeba, wściekłość, surowość jak i momenty oswobodzenia, przeplatane mistycznymi dźwiękami i odgłosami jakiś oprawców. Za to niekiedy, np. w takim "Usurper/ Succumb to Havocum" już w pewnym momencie się znudziłem i aż zaczęło mi napierdalać we łbie. Ale co by za dużo nie marudzić, prawda jest taka, że pewnie pierdolę od rzeczy.

   Tak czystej i pierwotnej zawiści nie słyszałem dawno. Kolesie z Irlandii nie zawodzą moich oczekiwań, ale za każdym razem je przebijają. Wałek jest zdecydowanie bezprecedensowy i obowiązkowy dla każdego, kto oczekuje od blacku jak najwięcej. Jedyne co boli, to to, że się za szybko kończy. Jak chłopaki pójdą tą drogą i zrobią pełniaka, który dorówna lub przebije tą EPkę, to daję obowiązkowe 5/5. Nie będę rozpieszczał, żeby na laurach nie spoczęli, hehe.

Tracklista:
  1. Nihil
  2. Hyperboreans
  3. Usurper/ Succumb to Havocum
  4. Iniquity Genuine
Ocena 4.5/5

Odsłuch:

Do nabycia:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielone himmlery, to nie
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej