Aragon "Call of the Beast" - Recenzja



  Są jeszcze takie zespoły, które robią muzykę niczym niedosmażony kotlet, surową jak diabli. Formacja Aragon zawsze robiła takie niedosmażone i niedoprawione kąski. Być może dlatego tak bardzo upatrzył ją sobie Morgul z Putrid Cult. W przypadku "Call of the Beast" nie mogło być inaczej. Choć sam zespół istnieje od 1992 r., jest to dopiero ich drugi pełny album, za to ma sporo EPek na swoim koncie. Dostajemy lekko ponad 40 minut srogiego, agresywnego, surowego, jak najbardziej wulgarnego i niepoprawnego black metalu, czyli to, co lubimy najbardziej.

  Na pewno ciekawą cechą albumu jest to, że przed niemal każdym kawałkiem, nie licząc "God (anthem of the beast)" i "Goat (the lust murder)", znajduje się nagranie z jakiegoś przestępstwa, najczęściej przesłuchania. Inaczej jest w przypadku "Whore of darkness", gdzie ludzie nawołują do morderstwa (ah, nasze wspaniałe katolickie społeczeństwo). Liryka samych utworów jest wulgarna, brutalna, pełno jest słów takich jak "vomit", "rape" czy "murder", więc już wiadomo z czym mamy tutaj do czynienia. Jaka muzyka taki przekaz. Takie rozwiązanie jest nie często spotykane. Przechodząc do samej muzyki, nie licząc tych nagrań, nie ma żadnych intro, outro czy innych badziewi intrumentalnych, za to od razu jest przejście do rzeczy. Przy słuchaniu nie ulega wątpliwości, że nagranie brzmi jakby chłopaki jebli to w przysłowiowym "garażu u ojca", pomimo że zostało nagrane w studio, hehe. Nie to, że jakość nagrań jest zła, ale zwracam uwagę na jakość perkusji, która kojarzy się przynajmniej mi z rehami. Co do wokali, to nie trzeba za wiele mówić, jeżeli ktoś zna Slav'a to wie czego się spodziewać, słowo "vomit" jest tutaj bardzo adekwatne. Gitary i riffy nie zwracają tutaj szczególnej uwagi, typowe blakowe, po prostu grają i śmigają. Kawałki "Goat (the lust murder)" i "God (anthem of the beast)" bardziej przykuły moją uwagę, przez to, że są nagrane dużo wolniej. Riffy są niby zrobione w sposób doomowy, ale z dużo mniejszym ciężarem. No raczej się, kurwa, na doom nie przestawiali, hehe. Tutaj właśnie najbardziej przykuwa uwagę wolniejszy motyw, który się komponuje z szaleńczymi wrzaskami, które jakby nie potrafiły się opanować i zwolnić tempa.

  Co ja będę dłużej pierdolił, wiele osób na pewno się ze mną nie zgodzi. Powie, że album przeciętny, do odsłuchania i wywalenia w kąt albo nadaje się tylko dla pojebanych na podziemnym punkcie fanów czarnego metalu. Mam to w dupie, dla mnie wyszła miazga. Wyrzygali genialny krążek i co ja będę mówił. Z początku byłem sceptycznie nastawiony, ale po dłuższym odsłuchu, mogę stwierdzić, że dawno nie słyszałem tak czystej i pierwotnej agresji i to w takim dobrze skomponowanym i technicznie odjebanym formacie. Dla każdego fana bleku jest to pozycja obowiązkowa!

Tracklista:
  1. Vomit
  2. Satan's war
  3. Antichrist
  4. God (anthem of the beast)
  5. Souls condemnation
  6. The seperate one
  7. Goat (the lust murder)
  8. Whore of darkness
Ocena 4.5/5

Odsłuch:

Do nabycia:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielone himmlery, to nie
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej