ANTIGAMA "Depressant" - Recenzja


  
   Wiosna się zbliża, wszyscy są z tego powodu uradowani i uśmiechnięci, a ja postanowiłem zapuścić sobie grindcore. Chodzi tu o warszawską grupę ANTIGAMA, która powstała w 2000 roku. Do tej pory chłopaki wydali już osiem albumów, z czego ostatni wypuścili w 2015 roku. Przyjrzę się ich ostatniemu materiałowi, a jest nim EPka zatytułowana „Depressant”, wydana pod banderą Selfmadegod Records.

   Gdybym spojrzał na okładkę nie wiedząc wcześniej, co ANTIGAMA gra, w życiu nie spodziewałbym się tego, że dostanę tam grindcore. Co więcej, progresywny grindcore! Połączenie może wydawać się kontrowersyjne, jednakże bez przesłuchania nie przekonamy się czy pomysł ten był dobry i czy progresja to jedynie przypinka próbująca zwabić większą ilość odbiorców.
Po odpaleniu pierwszego utworu pod tytułem „Empty Paths” słyszymy wstawkę, która łączy się z klimatem z okładki (takie wstawki są porozrzucane po całym nagraniu, co na dłuższą metę może pomóc nasiąknąć tym, co przedstawia nam zespół). Później dostajemy bez ostrzeżenia nawałnicą chaotycznych riffów, blastów perkusisty i darcia się wokalisty, które notabene pokazuje, że nie mamy do czynienia z jakąś popierdziawką do odpalenia w drodze na niedzielną Mszę. Brzmi to ciekawie, choć niecodziennie. Riffy są dosyć pokręcone, ale po chwili można zauważyć, że słowo „progresywny” faktycznie opisuje to co, się tutaj dzieje.
I jak z pierwszego wałka byłem naprawdę zadowolony, tak niestety (fani grindcore'u mnie zjedzą) zawiodłem się na większości utworów na tym mini-albumie. Problemem jest monotonia. Fakt faktem – motywy, riffy, jak i tempa się zmieniają, czasem to wokalista zwalnia, ale przez cały czas byłem znudzony tym wszystkim. Moją uwagę przykuły dopiero dwa ostatnie kawałki, czyli „Depressant” oraz „Shut Up”. Nie mam pojęcia dlaczego tak się stało, ale wydaje mi się, że są one po prostu inne. 
Od strony technicznej. Nagranie brzmi nieźle, słychać, że nagrywką i masteringiem zajmowali się profesjonaliści. No i właściwie to tyle.

Podsumowując. Panowie z ANTIGAMA oferują nam siedem utworów, z czego tylko trzy przypadły mi do gustu. Głos wokalisty jest specyficzny i nietuzinkowy, potrafi mnie przekonać. Trio gitara-perkusja-bas potrafią kopać, mają do tego potencjał, lecz czy go do końca wykorzystują? Jak dla mnie nie, jednak warto zaznaczyć, że nie jestem specem od grindcore'u, a tym bardziej fanem. Zwyczajnie tego nie słucham. Ktoś, kto jest obeznany w grindzie może się ze mną nie zgodzić, a jego ocena będzie zupełnie inna, i jestem tego świadomy. 

Tracklista:

  1. Empty Paths
  2. Anchors
  3. Division of Lonely Crows
  4. Now
  5. Room 7
  6. Depressant
  7. Shut Up
Ocena 3.0/5

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bestiality "Endless Human Void" - Recenzja

Obraz
  Nie mogłem przejść obojętnie obok jednego z ciekawszych, choć nie najstarszych, bandów black thrashowych. Ostatnio zrobiła się spora moda na ten podgatunek. Jesteśmy zalewani niskiej jakości nagraniami bez polotu i dla dzieci. Za to Bestiality już od swojej EPki i koncertów wywołało nie mały zachwyt. Informację o debiucie " Endless Human Void " dostaliśmy po pięciu latach istnienia. Będzie promowany na ich koncercie. Szkoda, że pożegnalnym. Płytę wydali własnym stumpem, dlatego ze zdobyciem trzeba się śpieszyć. Większość zdążyła pójść na koncercie. Sam gig był charytatywny. Mieli zagrać, posprzedawać płytę, oddać pieniądze i zejść ze sceny. Jak było na samym gigu powiedzieć nie mogę, do Warszawy nie było mi po drodze. Słyszałem tylko, że najprawdopodobniej zagrali wszystko, co nagrali, więc było, co tracić. Na szczęście z gośćmi miałem już do czynienia przy okazji " Stuck in Bestial Vision " i Breslauer Thrash Fest 2017, więc mogę się czasem do tego odnieść.
Czytaj więcej

Kły "Szczerzenie" - Recenzja

Obraz
  I przyszło mi po raz kolejny spojrzeć w kierunku dość starej, bo formalnie z 1997 roku formacji z upośledzonym "ł" w logu zespołu. Kły wydało rok temu demko " Taran-Gai " na łamach papierzaka R'lyeh zine, a dokładniej numeru #13. Spotkało się z różnymi opiniami. Jakie było moje zdanie tajemnicą nie jest, możecie sobie wejść na stronę i zobaczyć leniwe kutasy, nie bronię. Za to pełniak "Szczerzenie" ukazał się 20 kwietnia tego roku i do swojej stajni przygarnął ich nie kto inny jak Pagan Records , więc materiał zdążył już obiec internet, który wręcz oszalał na punkcie tego prawie 50-minutowego materiału. Przydałoby się, żebym teraz ja wcisnął swoje 3 grosze w tej sprawie.   Po raz kolejny czeka nas niebagatelna wędrówka, a już na pewno dłuższa. Materiał w demku wydawał się dojrzały, więc nie wiem, czy można powiedzieć, że ten jest jeszcze "doroślejszy" od swojego poprzednika. Parę motywów i elementów jest tutaj bardzo do siebie zbliż
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej