Rotten Age "Upadek Światłości" - Recenzja



  Z "Gnijącym Wiekiem" miałem już styczność wcześniej i nie uważam, że była to najbardziej pamiętliwa podróż w życiu. Zespół roztacza zarazę od 2008 roku, a prócz demka mają pełny album z 2014 roku "Zgnilizna Dziejów". Nie był to zupełnie zły pełniak, jednak znajdowały się tam rzeczy, które mi nie siadły i powodowały momentami znużenie. Materiał trwał niebagatelne 50 minut. W przypadku "Upadek Światłości" ogarnęli tę kwestię i 9 kawałków z intrem i outrem włącznie o długości 36 minut. Ten bezkompromisowy blackowy wyziew ukazał się za pośrednistwem wydawinictwa Hell is Here.

  Nazwa tutaj jest iście adekwatna z paru przyczyn. Po pierwsze i najważniejsze oni świata nie zmienią. I raczej nie chcą. Będą dalej swoją zgniłą i bluźnierczą ewangelię rozprowadzać w klasycznym stylu. A co jest tutaj największym paradkosem to to, że ten materiał im bardziej gnije, tym lepiej smakuje. Od pierwszej minuty mamy jakieś proste intro w postaci instrumentala, wprowadzające w klimat końca egzystencji i to bardzo płynnie, bez pierdolnięcia się przechodzimy do kawałka "Upadek światłości", które osobiście mi nie weszło i już przeczuwałem, że materiał znudzi mnie po pewnym czasie, jak poprzedni. Jednak tutaj, im dalej brnąłem, tym lepiej mnie całe jego brzmienie przesiąkało na wylot. Co do samych agresywnych riffów, niekiedy przesiąkniętych drobną i entropiczną wręcz melodią czy wykorzystaniem blastów, nie mam zarzutów. Gary pracują z nimi bardzo spójnie, nie są ani w tyle, ani za bardzo na przód, a wręcz integralnym elementem. Co mnie także bardzo cieszy, nie ma tutaj tego udziwnienia, które w poprzednim wałku potrafiło z utworu zrobić coś na wzór black/deathu, a stylem przypominał szwedzkie podejście do tematu, tak tutaj jest pierwotny czarny metal, już bardziej odbiegający na północ w swoim brzmieniu. Co do wokali to inna para zaropiałych gumiaków. Liryki chyba wspominać nie będę, choć na pewno bardzo mocne, chamskie i łopatologiczne kawałki jak "Zabij się" wchodzą niczym ospa na mordę. Co ciekawe też, jest tu na odwrót, jak to w typowych wydawnictwach bywa, bo tylko dwa kawałki są po angielsku, a reszta w polszy. Co lepsze, te po polsku, brzmią zdecydowanie bardziej wyraziście. Głos niczym trupa, co charczy ile sił w głosie, dzięki czemu nawet ksywa Zombie tutaj nie powinna dziwić, a to nie wszystko, bo dostajemy także dobrze wykonany podwójny wokal. W tle występuje fragmentami drugi głos, będący świetnym uwydatnieniem zgniłej kakofonii. Lecz im bardziej zbliżamy się ku końcowi, tak ten materiał faktycznie gnije, by na sam koniec w trakcie tej śmierdzącej zabawy zdechnąć. Zapewne taki był zamiar i ja się zwyczajnie nie znam, że pod koniec następowały takie zwolnienia tempa. Jednak "Ciemność" nie spełniło moich oczekiwań. Za to samo w sobie outro, jak na 3 minuty, bardzo dobrze wchodzi i podsumowuje entropię, przez którą przebrnęliśmy.

  Mógłbym tutaj w zakończeniu napisać coś ambitnego, rozpisać się jak to polecam albo gnoję "Upadek Światłości", ja jednak zakończę w jednym zdaniu. Im bardziej zgniłe tym lepiej smakuje.

Tracklista:
  1. Intro
  2. Upadek światłości
  3. Ruins of Faith
  4. Ukryty świat
  5. The Curse
  6. Zagłada
  7. Zabij się
  8. Ciemność
  9. Outro
Ocena 4.0/5

Odsłuch:

Strona Wydawcy:
http://hellishereprod.blogspot.com/

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej