Anaboth "Ścierwo o Bruk" - Recenzja



  Wysyp krakowskich kapel blackowych wbrew zamysłowi, nie wprowadza renesansu do naszej sceny, jedynie ją powiększa. Stąd często niektóre wydawnictwa są pomijane z naturalnych przyczyn. W moim przypadku Anaboth spotkałem już dobry rok temu, ale głównie z widzenia. I może raz na chwilę puściłem kawałek na jutubku, nie zawracając sobie tym tworem więcej głowy. No i niech mnie diabli wezmą, ciągle pomijałem taką dobrą rzecz! Sprezentowana płyta "Ścierwo o Bruk" to wybryk z 2017 roku wydany na łamach Under the Sign of Garazel Productions jak i Putrid Cult. Zawiera osiem utworów i blisko 40 minut masakrowanego "ścierwa".

  Wszystkie źródła wskazują na to, że chłopaki grają tak zwany post-metal, z mocnymi korzeniami w black metalu, gdyż kiedyś swoje poprzednie albumy, jeszcze z 2010 roku, nagrywali na typową ponurą, agresywną i chłodną blackową surowiznę. Sugerować się jednak tym stwierdzeniem nie można, gdyż sama muzyka balansuje gdzieś na przestrzeni groove, thrashu i blacku, gdzie występują motywy często znane i oklepane. A wszystko to w nietypowym i momentami groteskowym opakowaniu. Całość, zanim zabrałem się za pisanie, odsłuchałem z pięć, może sześć razy i nadal nie dotarłem z tym materiałem do ładu. Dzieje się tu istny chaos, przmieszany z różnymi elementami wykorzystanymi w nietypowy sposób, czasem udany, a czasem gdzieś u podstaw zjebany. Już pierwszy utwór poetycko zatytułowany "Zemsta i manifestacja sprawiedliwości" daje bardzo dużego plusa całej płycie. Jest odpowiednio stonowany, łączy elementy wolne z różnymi nie najebanymi do przesady przyśpieszeniami, nie trzymając się jednego motywu. Czasem jednak utwór jest skonstruowany w taki sposób, że przewija się mnóstwo przeróżnych riffów i czasem można się pogubić w trackliście. Przykładem dobrze zbudowanego kawałka może być np. "Noc grozą potworna", a miejsce, w którym jak dla mnie ewidentnie przedobrzyli to "Trwać za grobem", które z jednrj strony jest za ciężkie, z drugiej za mocno infantyle w brzmieniu, aż ciężko ten utwór skategoryzować. Co do perkusji, nie będę się tutaj czepiał, Szkodnik to nie pierwszy lepszy garnko-grajek, wie co robi i idealnie się dopasowuje do tego, co aktualnie się dzieje. Za to rzeczą, która wybija tę płytę ponad wszystkie inne "gejo-post-granie", jest tutaj wokal. Muzyka specjalną agresją jak dla mnie nie kipi i daje wrażenie, że muzycy wiedzą, czego chcą, tylko chcą tak wiele iż nie potrafią tego ubrać w słowa. Za to Moloch nie pierdoli się w tańcu. Jego iście kakofoniczny krzyk, niemal jakby miał zaciśniętą pętle na szyji i pal w dupie, daje tutaj niesamowity klimat i jest lukrem na tym brudnym torcie. To, w połączeniu z tekstami, które zajeżdżają wulgarnością, typową blackowo-grafomańską poezją i jak sam booklet sugeruje, braniem fragmentów z Bibli Szatana, buduje tą mroczną uwerturę, którą chcieli nam przekazać. Gdy dodamy do tego te wszystkie chaotyczne, acz przemyślane elementy, powstanie nam przepiękna abominacja w swej grotesce.

  Nie jest to materiał dla pierwszych lepszych metal ciot. Ma swoje momenty w sam raz na jeszcze nie dawną Komunię Świętą, jak "IHS" lub też spadki formy, które na szczęście występują zazwyczaj tylko małymi fragmentami. Całościowo ma to swój bestialski klimat. Dziwi mnie jedna rzecz. Większość płyty jest o Jezusku, gdzieś jakimś Szatanie, a nagle na sam koniec w czymś, co przypomina outro dostajemy przedwiecznego. Nie mieli na niego pomysłu, ale tak lubią, że nie mogli się powtrzymać? Hehe. Rzućmy więc ścierwo na stół. Album z jednej strony nie jest innowacyjny, a jednak bardzo nietuzinkowy. Eksperymenty czasem przynoszą ciekawe skutki. Ale dość mojego biadolenia, odsłucham sobie jeszcze raz.

Tracklista:
  1. Zemsta i manifestacja sprawiedliwości
  2. Ścierwo o bruk
  3. Noc grozą potworna
  4. Nekromanta
  5. IHS
  6. Trwać za grobem
  7. Gloria Lucyfer
  8. Przebudzenie Cthulhu
Ocena 3.5+/5

Odsłuch:

Do nabycia:
https://www.utsogp.pl/anaboth-scierwo-o-bruk-cd-p-62.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej