Nazrak "Cantiques funèbres" - Recenzja



  Francuski black to jest coś co bardzo sobie upodobałem i często zdarzy mi się wracać do kilku co bardziej cenionych przeze mnie kapel. Niby przeciętny black metal, ale jednak ma coś w sobie, co odróżnia zupełnie od wschodnich czy północnych produkcji. Japa mi się cieszy jak mogę sprawdzać coraz to kolejne kapele z tego kraju. Wolfspell Records ma na swoim koncie parę takich kapel, dzięki czemu miałem okazję zapoznać się z debiutem Nazrak i samemu zobaczyć co duet z zachodu robi. Czas przygotować się na ponad pół godziny muzyki w starym stylu.

  Okładka powinna mówić już na całkiem sporo. Chyba nikt mi nie powie, że taka kolorystyka jest w blacku częsta. Na pewno wygląda to na jakiś zahaczający o folk materiał. I nie odbiega to zupełnie od prawdy. Otrzymujemy melodyjny black, wspomagający się w dużej ilości klawiszami, jak sprzed dwóch dekad. Jest to album, który idąc na przeciw prawidłom, zaraz po klawiszowym wstępie zaczyna całkiem szybko. Tak typowo blackowo, napierająca perkusja, oklepany riff, całkiem udany skrzeczący wokal z dodatkiem jakiejś melodyki, nie zwalniajac tępa. Tak wyglądają pierwsze dwa utwory. Potem już jest tylko wolniej i wolniej. Otrzymujemy głównie wolne partie, momentami czysty śpew, który był tutaj moim zdaniem zbędny. Więcej melodyki, duża dawka epickości i klimatu. A nawet za dużo może bym powiedział. Tak potem to leci już do końca. Otrzymujemy sześć utworów, wiec można powiedzieć, że rotacja jest taka pół na pół. Pierwsza część całkiem szybka, melodyjny black metal, potem to już głównie wykorzystanie klawiszy, solówki i okazyjne przyśpieszenia. Nie wiem czy ta muzyka miała na celu nas do snu ułożyć działając w ten sposób. Patrząc na ogólną otoczkę mogło by to nawet mieć sens, a niektórzy pewnie uznają, że to właśnie płyta zrobiła. Patrząc jednak z drugiej strony, jak się weźmie Nazrak do ręki, to oczywistym powinno być, że nie otrzymamy tutaj hardego satanistycznego blacku. Można by nawet rzec, że jest to taka mistyczna baśń. Tematyka zakrawająca o mity i folklor francuski. Znajdziemy tutaj dokładnie to i aż to.

  Nie wiem szczerze do kogo jest to kierowane. Przypuszczalnie na zachodzie znajdą się osoby, co to kupią. U nas, jest to prawdopodobnie muzyczna ciekawostka. Z drugiej, na swoim poletku, jest na prawdę swolidną muzyką. Jednak taką muzykę się tworzyło, zanim połowa moich czytelników się na świecie pojawiła. Nie mówię tu o samej jakości, bo ta jest dobra. A o tematyce i wykonaniu. Nie jest to zdecydowanie black metal dla każdego. "Cantiques funèbres" złe nie jest i swoich zwolenników na pewno znajdzie, tylko pytanie cholera gdzie. Warto sprawdzić z czym się ta płyta je, aby móc to samemu ocenić. Słowo jeszcze co do wydania. Jak za tymi wydaniami digi nie specjalnie przepadam, tak muszę przyznać, że w połączeniu z tą oprawą graficzną, tutaj wygląda to na prawdę fajnie, a i w jakości papieru też nie zawodzi.
Taka troche francusko romatyczna muzyka. Spóźniona ze swoją epoką co prawda, ale i na takie płyty znajdzie się miejsce.

Tracklista:
  1. Intro
  2. Le fantôme et le mortel
  3. Sous l'œil du sage
  4. St Jean de la Porte
  5. Sapaudia
  6. La nuit et l'enfant

Do nabycia:
https://wolfspell.pl/en_US/p/NAZRAK-Cantiques-Funebres-DigiCD/1448 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej