Doombringer "Walpurgis Fires" - Recenzja



  Jeśli dopiero teraz trafiliście na wzmiankę o tym projekcie, choć pewnie większości jest on już znany z wcześniejszych demek; „Primeval Sorcery” (2008) i „Abhorrent Dreams of the End” (2010),  EP „Sevenfold Pestilence” z 2012r. oraz longplay’a zatytułowanego „The Grand Sabbath” wydanego w 2014 roku, to kilka podstawowych informacji warto zamieścić. Dla kochanych czytelników wszystko!

  Band z Polski, jakżeby inaczej! Dokładnie powstały w Mieście Scyzoryków w 2007 roku. Jest to poboczny projekt członków Cultes Des Ghouls (Old Coffin Spirit), Bestial Rides (Sadist – Old Coffin Spirit) i Nocturnal Vomit (Tribes of the Moon). Wydają się w Nuclear War Now! Productions. Tyle chyba wystarczy. Przejdźmy do sedna sprawy, czyli do ich najnowszego albumu.

  „Walpurgis Fires” zostało wydane na CD 7 marca, a wersja winylowa LP będzie dopiero 15 kwietnia. Album został napisany na przełomie jesieni 2017 i wiosny 2018. Zespół gra bardzo solidną muzykę, zawsze brzmi inaczej i nigdy nie jest taka sama. O to chodzi, cenię sobie ten element zaskoczenia, kiedy nie wiadomo jak zespół zabrzmi na kolejnych materiałach. Typowo, dla większości muzyków tworzących muzykę metalową, mają wyjebane w zdanie innych, są zaangażowani w muzykę w 100%, sami nagrywają i obrabiają swoje kawałki, aby to ich satysfakcjonowało. Jak widać można im ufać, bo poziom jest, trzeba przyznać, bardzo wysoki. W nowym albumie wszystko to widać i słychać. Wokale są świetne, rolę gra tutaj duże doświadczenie wokalisty Old Coffin Spirit. Album zalewa nas staroszkolną mieszanką death/black metalowego grania. Klimat rodem z lat 80-tych i 90-tych. Przyznać muszę, że należę do osób, którym pierwszy album siada lepiej. Szykując się do napisania tej recenzji przesłuchałam te albumy po kilkanaście razy w ciągu ostatnich dwóch dni i muszę przyznać, że oba są zajebiste, jednak pierwszy ma w sobie coś, co ciągnie mnie do niego bardziej. Gitary i perkusja współgrają ze sobą zarówno w jednym jak i w drugim, jednak bardziej kupuje mnie „The Grand Sabbath”. Czuć piekielne ognie.

  Nie wiem, co mogę tutaj napisać więcej. Doświadczeni muzycy, wysoki poziom grania, wycieczka trzy dekady do tyłu. Istna podróż w czasie. Wiadomo, nie ma tutaj rewolucji, nie taki jest zamiar. Jest to kawał dobrego i solidnego metalu, o taki nam chodzi. Bardzo dobrze, że chłopaki sami miksują swoje płyty, dużo to daje, nie jest to takie czyste jak nieraz w przypadku albumów miksowanych przez studio. Trzeba zwrócić uwagę na grafikę i okładki. Bardzo pasują do całości, prezentują się wyśmienicie. Najbardziej kupują mnie okładki z pierwszego albumu i drugiego demka. U mnie na pewno obie płytki (a nawet obie cztery) często goszczą i będą gościć w odtwarzaczu. A czy wy zakupiliście już swoje kopie tych zacnych ryków?
Tracklista:
  1. Into the Woodlands
  2. Agenda del Aquelarre
  3. Sworn to Malice
  4. Samhain Melancholia
  5. Stupor Infernal
  6. Briceia Chants the Spells
  7. Unnatural Acts of Flying
  8. Walpurgis


Do nabycia:
https://shop.nwnprod.com/products/doombringer-walpurgis-fires-cd

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej