My Minds Mine "Passengers of the Void" - Recenzja



  Tutaj obędzie się bez wzruszeń i westchnień, gdyż solidnie przypierdolimy. Przygotujcie sobie nieco ponad kwadrans, żeby zanurzyć się w agresji holenderskiego grindcore. Ten pełen nieokrzesanej finezji krążek zawiera 14 utworów, z czego żaden przeciętnie nie przekracza minuty, czego po tym gatunku się spodziewać można. "Passengers of the Void" ukazało się pod koniec roku 2018 nakładem Selfmadegod Records po praktycznie 14 latach hibernacji zespołu. Czy nadal kosi jak za "Scenes of the Complete Annihilation of This Planet"?

  I przyznam, że chyba nawet lepiej wychodzi to na najnowszym krażku. Muzyka nie zestarzała się ani trochę, a nawet brzmi jak wyjęta prosto z tamtych lat, dodając profesjonalny masternig płyty. Holendrzy nie wyszli z formy i masakrują klasycznym wydaniem grindcore. Nie ma tutaj zwolnień, zbędnego zastanawiania się, dostajemy strzał po strzale, ledwo poprzedni się skończył. Mnóstwo punkowych riffów, skrzeczący wokal i napierająca blastami, nieprzerwanie wałkująca perkusja to wizytówka tego projektu. Mała odkrywczość, duża prostota i łatwe do zapamiętania brzmienie. To zdecydowanie muzyka skierowana prosto do fanów takich brzmień. Całość może zlewać się i nie zostawić niczego, na czym byśmy mogli zawiesić ucho. Aby to zrekompensować, na sam koniec dali utwór "Faceless Plague", który trwa jak za dwóch czy nawet trzech, bo trzy minuty i jest stylistyką wolniejszy do poprzedników. Ociężalszy, jednak nie znaczy, że jakiś specjalnie wolny, gdyż tory sa cały czas te same i płyta ma nas zwałkować od początku do końca. O końcu już mówiąc, to nadchodzi on bardzo szybko. Nie dość, że muzyka sama w sobie jest wystarczająco szybka, to jeszcze szybko się kończy. Nim się obejrzymy, trzeba odpalić płytę ponownie. Satysfakcjonujące, jednak dużo za krótkie doświadczenie jak na pełny album, mimo nawet tego gatunku.

  Każdy się ze mną zgodzi, że po 14 latach, wiele nie dostaliśmy, jednak każda dawka prostej i wsciekłej agresji zawszę mile widziana. Rewolucji grindocre nie znajdziemy, bo dlaczego byśmy mieli? To w końcu grindy, mają tak młócić jak młócą. Trzymają się standardu i ducha tej muzyki sprzed lat, więc jeżeli szukacie klasyki tego gatunku tutaj znajdziecie ją zaserwowaną. Ponadczasowa liga.

Tracklista:
  1. Aftermath
  2. Hate Formation
  3. Slave Abuse
  4. The Promised Resurrection
  5. Passenger of the Void
  6. Cocoon of Conform
  7. (They Rather) See Us Dead
  8. Deceptive Attitude
  9. War Corrosion
  10. Nothing but Teeth
  11. Empty Carcass
  12. The Omnipotent God
  13. Rot Away
  14. Faceless Plague
Ocena 3.5/5


Do nabycia:
https://selfmadegod.bandcamp.com/album/passengers-of-the-void

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielone himmlery, to nie
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej