Abhorrent Funeral "Ugly Tales" - Recenzja



  Po prostu spojrzałem na okładkę. Te odcienie zieleni, jakiś cmentarz, stara chałupa i poobgryzana czaszka. Przypominają mi się czasy horrorów lat 80tych. Do tego nazwa "Ugly Tales" i mnie kupili na miejscu. A nawet nie wiedziałem z czym mam jeszcze do czynienia. A spod skrzydeł Fallen Temple wyszedł nie licho obskurny death metalowy krążek. A na taśmie za sprawą Till You Fukkin Bleed. Długo się zabierałem, żeby płytę obadac, gdzieś walała mi się z kąta w kąt, ale w końcu nadszedł ten czas, że miałem chęć obadać jakieś obrzydlistwo. I tak spędziłem pierwsze pół godziny. I kolejne. I kolejne. No i myślę, że sporo straciłęm.

  Że powstała tutaj inspiracja starymi horrorami możemy już zrozumieć po samym intrze, który jest niczym wyrwany fragment z takowego. Wyrwane jakieś filmowe klisze będa się tutaj raz na jakiś czas przewijać, ale to tylko drobny smaczek. Przejdźmy zatem do tego zgniłego mięsa. Niby death metal zawszę kojarzył się z takimi klimatami, ale jakoś ta groteskowa okładka i zielone kolory sugerują coś odrobinę innego. A to dlatego, że znajdziemy tutaj świetne połączenie death z doomem, które raz przejawiają się szybkimi i agresywnymi momentami, po te znacznie wolniejsze i bardziej przegnite. To wciąż mało jak na Abhorrent Funeral. Podkręcili jeszcze bardziej i dołożyli mnóstwo punkowości, powodując, że człowiek skacze do tych śmierdzących riffów i stukotu perkusji. Muzyka jest tak wesoła, jak szczerbaty bezdomny. Ale nie jest również bez wad. Zabawa trwa, truposz, w którego wcielił się wokalista, cały czas dyszy, charcze i gardłowo nadaje. Gitary utrzymują takie tępo jakie sprawi, żebyśmy sie nie znudzili materiałem, nie przesadzajac ze zbytnią ciężkością. Za to perkusja jak sobie podskakuje, tak jej stukot momentami jest niesamowicie monotonny. jednak to akurat z niej wyłania się najwięcej punku w tym materiale, tak więc nie można jej odmówić wkładu w całość.



  Brzydko im to wyszło. Ale w tym dobrym sensie. To jak nie myć zębów i wpierdalać czekolade. Niezdrowo, ale smacznie. Takie właśnie są obrzydliwe opowieści. Nie jest to muzyka ani wybitna, ani rewelacyjna. Satysfakcjonuje co najmniej tak bardzo jak spocone skarpetki twojej dziewczyny. Polecam na sobotni bimber i cukierki.

Tracklista:
  1. Within the Woods
  2. Why You Don't Want to Come with Me to Crystal Lake?
  3. Hell of the Living Dead
  4. Creature from Swamps
  5. Brains!
  6. They're Coming to Get You
  7. Braindead
  8. Tommy, Get Your Saw!
  9. Cannibal Attack
  10. Demons to Some, Angels to Others
  11. The Amityville Horror
Ocena 3.5/5


Do nabycia:
http://www.fallentemple.pl/

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielone himmlery, to nie
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej