Rotten Age "Upadek Światłości" - Recenzja



  Z "Gnijącym Wiekiem" miałem już styczność wcześniej i nie uważam, że była to najbardziej pamiętliwa podróż w życiu. Zespół roztacza zarazę od 2008 roku, a prócz demka mają pełny album z 2014 roku "Zgnilizna Dziejów". Nie był to zupełnie zły pełniak, jednak znajdowały się tam rzeczy, które mi nie siadły i powodowały momentami znużenie. Materiał trwał niebagatelne 50 minut. W przypadku "Upadek Światłości" ogarnęli tę kwestię i 9 kawałków z intrem i outrem włącznie o długości 36 minut. Ten bezkompromisowy blackowy wyziew ukazał się za pośrednistwem wydawinictwa Hell is Here.

  Nazwa tutaj jest iście adekwatna z paru przyczyn. Po pierwsze i najważniejsze oni świata nie zmienią. I raczej nie chcą. Będą dalej swoją zgniłą i bluźnierczą ewangelię rozprowadzać w klasycznym stylu. A co jest tutaj największym paradkosem to to, że ten materiał im bardziej gnije, tym lepiej smakuje. Od pierwszej minuty mamy jakieś proste intro w postaci instrumentala, wprowadzające w klimat końca egzystencji i to bardzo płynnie, bez pierdolnięcia się przechodzimy do kawałka "Upadek światłości", które osobiście mi nie weszło i już przeczuwałem, że materiał znudzi mnie po pewnym czasie, jak poprzedni. Jednak tutaj, im dalej brnąłem, tym lepiej mnie całe jego brzmienie przesiąkało na wylot. Co do samych agresywnych riffów, niekiedy przesiąkniętych drobną i entropiczną wręcz melodią czy wykorzystaniem blastów, nie mam zarzutów. Gary pracują z nimi bardzo spójnie, nie są ani w tyle, ani za bardzo na przód, a wręcz integralnym elementem. Co mnie także bardzo cieszy, nie ma tutaj tego udziwnienia, które w poprzednim wałku potrafiło z utworu zrobić coś na wzór black/deathu, a stylem przypominał szwedzkie podejście do tematu, tak tutaj jest pierwotny czarny metal, już bardziej odbiegający na północ w swoim brzmieniu. Co do wokali to inna para zaropiałych gumiaków. Liryki chyba wspominać nie będę, choć na pewno bardzo mocne, chamskie i łopatologiczne kawałki jak "Zabij się" wchodzą niczym ospa na mordę. Co ciekawe też, jest tu na odwrót, jak to w typowych wydawnictwach bywa, bo tylko dwa kawałki są po angielsku, a reszta w polszy. Co lepsze, te po polsku, brzmią zdecydowanie bardziej wyraziście. Głos niczym trupa, co charczy ile sił w głosie, dzięki czemu nawet ksywa Zombie tutaj nie powinna dziwić, a to nie wszystko, bo dostajemy także dobrze wykonany podwójny wokal. W tle występuje fragmentami drugi głos, będący świetnym uwydatnieniem zgniłej kakofonii. Lecz im bardziej zbliżamy się ku końcowi, tak ten materiał faktycznie gnije, by na sam koniec w trakcie tej śmierdzącej zabawy zdechnąć. Zapewne taki był zamiar i ja się zwyczajnie nie znam, że pod koniec następowały takie zwolnienia tempa. Jednak "Ciemność" nie spełniło moich oczekiwań. Za to samo w sobie outro, jak na 3 minuty, bardzo dobrze wchodzi i podsumowuje entropię, przez którą przebrnęliśmy.

  Mógłbym tutaj w zakończeniu napisać coś ambitnego, rozpisać się jak to polecam albo gnoję "Upadek Światłości", ja jednak zakończę w jednym zdaniu. Im bardziej zgniłe tym lepiej smakuje.

Tracklista:
  1. Intro
  2. Upadek światłości
  3. Ruins of Faith
  4. Ukryty świat
  5. The Curse
  6. Zagłada
  7. Zabij się
  8. Ciemność
  9. Outro
Ocena 4.0/5

Odsłuch:

Strona Wydawcy:
http://hellishereprod.blogspot.com/

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bestiality "Endless Human Void" - Recenzja

Obraz
  Nie mogłem przejść obojętnie obok jednego z ciekawszych, choć nie najstarszych, bandów black thrashowych. Ostatnio zrobiła się spora moda na ten podgatunek. Jesteśmy zalewani niskiej jakości nagraniami bez polotu i dla dzieci. Za to Bestiality już od swojej EPki i koncertów wywołało nie mały zachwyt. Informację o debiucie " Endless Human Void " dostaliśmy po pięciu latach istnienia. Będzie promowany na ich koncercie. Szkoda, że pożegnalnym. Płytę wydali własnym stumpem, dlatego ze zdobyciem trzeba się śpieszyć. Większość zdążyła pójść na koncercie. Sam gig był charytatywny. Mieli zagrać, posprzedawać płytę, oddać pieniądze i zejść ze sceny. Jak było na samym gigu powiedzieć nie mogę, do Warszawy nie było mi po drodze. Słyszałem tylko, że najprawdopodobniej zagrali wszystko, co nagrali, więc było, co tracić. Na szczęście z gośćmi miałem już do czynienia przy okazji " Stuck in Bestial Vision " i Breslauer Thrash Fest 2017, więc mogę się czasem do tego odnieść.
Czytaj więcej

Kły "Szczerzenie" - Recenzja

Obraz
  I przyszło mi po raz kolejny spojrzeć w kierunku dość starej, bo formalnie z 1997 roku formacji z upośledzonym "ł" w logu zespołu. Kły wydało rok temu demko " Taran-Gai " na łamach papierzaka R'lyeh zine, a dokładniej numeru #13. Spotkało się z różnymi opiniami. Jakie było moje zdanie tajemnicą nie jest, możecie sobie wejść na stronę i zobaczyć leniwe kutasy, nie bronię. Za to pełniak "Szczerzenie" ukazał się 20 kwietnia tego roku i do swojej stajni przygarnął ich nie kto inny jak Pagan Records , więc materiał zdążył już obiec internet, który wręcz oszalał na punkcie tego prawie 50-minutowego materiału. Przydałoby się, żebym teraz ja wcisnął swoje 3 grosze w tej sprawie.   Po raz kolejny czeka nas niebagatelna wędrówka, a już na pewno dłuższa. Materiał w demku wydawał się dojrzały, więc nie wiem, czy można powiedzieć, że ten jest jeszcze "doroślejszy" od swojego poprzednika. Parę motywów i elementów jest tutaj bardzo do siebie zbliż
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej