Pathogen "Ashes Of Eternity" - Recenzja



  Nie da się ukryć, że filipińskie zespoły mają dużą dozę surowości w swoich wydawnictwach. Czy to będzie jakiś black, połączenie thrashu lub death metal. Lubią grać nieczysto, a ja lubię nieczyste zagrania. Pathogen, zespół z samych czeluści San Paulo, który ma całkiem pokaźną listę wydawnictw na swoim koncie. Po przeszło pięciu latach, dokładniej w 2017 roku, zdecydowali się na wypuszczenie czwartego pełnego krążka, na łamach naszego rodzimego Old Temple. "Ashes Of Eternity" to 43 minuty solidnego i nieprzerwanego w swej surowej intensywności death metalu.

  Pathogen jest zespołem, który często kojarzył mi się z wczesnymi wydawnictwami Morbid Angel, tutaj zaś styl się zmienił, uagresywnił i dość mocno usurowił w swoim wykonaniu. Na sam początek dostajemy preludium "Cinis Aeturnus", które jest instrumentalnym intrem, aby zaś potem otrzymać łopoty bębnów zapowiadające walec, który Nas przeczołga w kawałku "Apocryphal Visions".Tak się składa, że nie szczędzili inter do każdego utworu, tak więc możemy spotkać akustyk, który znajduje się przed "Apocryphal Visions", przeszywający jazgot w "Deathvomit", czy również chór w "Necrolatric Sorcery". Po każdym takim wstępie od razu, bez pierdolenia dostajemy maszynkę do mielenia mięsa. Chłopaki przynoszą śmierć w najciemniejszej formie. Gdy wcześniej mieli brutalność typową dla death metalu, teraz można zauważyć taką surową iskrę wściekłości zaczerpniętą z Nunslaughter, czy momentami z wcześniejszych Impaled Nazarene (najbardziej kojarzy mi się styl płyty "Suomi Finland Perkele"). Szybkie i wściekłe riffy, ustępujące na przemian wolnemu i ciężkiemu brzmieniu, perkusja wiernie podążająca za całością i chamski, nieokrzesany wokal. To wszystko buduje ostatnie dzieło Pathogen "Ashes Of Eternity".

  Jest to muzyka, która zyskała na surowości, brutalności i chamstwie. Mięli niczym maszynka do mięs, a tnie jak stępiała brzytwa. Filipiny specjalizują się w surowym graniu, wyjętym z najciemniejszej piwnicy i jednym się to spodoba, a drudzy rzucą w kąt. Nie jest to nic rewolucyjnego, a wręcz bardzo znajomego. Do tego, ta rzeźnia jest niemal nieprzerwana przez ponad 40 minut, co może być trochę za długie. Tego typu albumy powinny być szybkimi strzałami w ryj, a tutaj człowiek się gubi pod sam koniec i nic z tego nie pamięta. Jednak jest to jak najbardziej solidne 40 minut. Jak ktoś nie zapoznany jest z tą wyspiarską sceną to warto nadrobić.

Tracklista:
  1. Cinis Aeturnus (Intro)
  2. Apocryphal Visions
  3. Burning in Abysmal Ruins
  4. Deathvomit
  5. A Graven Frost
  6. Into the Endless Grey
  7. Genetic Threat
  8. Necrolatric Sorcery
  9. Crematorial Destiny
Ocena 3.5/5


Do nabycia:
https://www.shop.oldtemple.com/pathogen-ashes-of-eternity-p-8.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej