Sacrofuck "Ekstaza Upodlenia" - Recenzja

Wydawca: Putrid Cult

  Warszawiacy już od jakiegoś czasu przewijają przez podziemie, na tej stronie także co nie co można było zobaczyć. Pierwszy raz mamy okazję posłuchać Sacrofuck przez pół godziny na ich pierwszym pełnoprawnym długograju. Patrząc na poprzednie płyty na których mieli okazję się zaprezentować, nie powinno nikogo dziwić, że akurat Putrid Cult zajęło się ich wydaniem. Można powiedzieć, że byłem pewny, że zostanę obrzygany w taki sposób, że to polubię.

  Sacrofuck zawszę wydawał mi się tworem takim bezpłciowym. Sam nie wiedział do końca czym chciał być i kim się inspirować. Po splicie z Enterchrist, który zarzygał nas po mistrzowsku myślałem, że już wiedzą do czego grają. "Ekstaza Upodlenia" targetu nie zmieniła, bo nadal mamy obrzydliwy death metal z domieszka grindu. Sposób wykonania już tak. Będę bardzo często odnosił się do splitu z 2018 roku, bo reszta była zbyt mało pamiętliwa dla mnie. Im nowszych rzeczy się słuchało, tym miałem wrażenie, że bardziej podążają w pewien pastiż metalu. Taki w którym w tekstach unika się pseudointelektualnych tekstów, ma być brutalnie, obscenicznie, odrażająco, a czasami odrażająco zabawnie. Poszli bardzo mocno w grind, a muzyka brzmiała, jakby ktoś się po imprezie zbełtał w jewelsace i uznał, że zajebisty materiał wyszedł. Mnie to kupowało, widocznie mam odmienne pojęcie obrzydliwości. W tym przypadku, brzmi jakby już ktoś powiedział "żarty się skończyły, może róbmy w końcu ten death metal". No i jak powiedział tak zrobili. I to aż do "upodlenia". Płyta nie mogę powiedzieć, że jest zła. Przeciętna co najwyżej. Inspiracji daleko szukać nie trzeba. Taka obrzydliwa wariacja co do deathu, który wszyscy znają. Tak się często teraz płyty tworzy, jednak po tej ekipie spodziewałem się jakiegoś shockera. Upitolenie rzygającego kumpla i dorzucenie go do jakiegoś utworu by mnie po tej grupie nie zdziwiło. Widocznie "dojrzalszy" metal im w głowie, co nie jest dyskusyjne. Rzyganie rzyganiem, to jedną z lepszych rzeczy jakie tutaj znajdziemy to wokal, on robi całą robotę. Jest wkomponowany idealnie w środek całości i daje nam poczucie, że nie słuchamy kolejnego generycznego deathowego albumu jakie wychodzą co chwilę.

  Jeżeli chodzi o mój werdykt to w "Ekstazie Upodlenia" brakuje ekstazy, a upodlenie zeszło na drugi plan. Płyta nie jest do bólu generyczna, ale od przeciętnej nie odbiegająca. Dla fanów obrzydliwego grania pozycja obowiązkowa, dla tych oczekujących czegoś nowego, radzę zmienić powołanie.

Tracklista:
  1. Leszek P.
  2. Czekam z ufnością
  3. Podobieństwo
  4. Śmierć spragniona
  5. Nie znaczy nic
  6. Palacz zwłok
  7. Ogień
  8. Obraz
  9. Kłoda
Ocena 3.0/5


Do nabycia:
https://www.putridcult.pl/sacrofuck-ekstaza-upodlenia-p-2958.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielone himmlery, to nie
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej