Immortal "Northern Chaos Gods" - Recenzja



  Nie spodziewałem się, że kiedykolwiek pojawi się na łamach tej strony jakiś materiał od Nuclear Blast, ale jednak czasem trzeba im przyznać te strzały w ryj. No, ale do rzeczy. Chyba każdy słuchał albo przynajmniej zna Immortala i ryj Abbatha, z którego ta panda jest znana. Znajdzie się wielu zwolenników blacku, co nadal wracają do "At the Heart of Winter". Było parę sporów wewnętrznych w kapeli, z czego Abbath odłączył się od Immortal i utworzył swój własny projekt o nazwie, cóż, Abbath. Olve sobie coś tam nagrywał, płytę wydał, miałem styczność. Odsłuchałem, odstawiłem, takie 5/10. Black jak black ze znaną osobistością na wokalu. I w bardzo nieoczekiwany sposób uderzył w Nas singiel o tytule "Northern Chaos Gods", który przygniótł szczękę aż do samej ziemi. Niedługo potem były już tylko zapowiedzi pełniaka o tym samym tytule, który oficjalnie ukazał się 6 lipca.

   Na samym początku albumu otrzymujemy siekający Nas już poprzednio "Northern Chaos Gods", a zaraz za nim "Into Battle Ride", który uświadomił mi, że zdecydowanie Abbath temu zespołowi nie jest potrzebny. Wściekłe i siekające riffy ze świetnymi solówkami, przypominające, że norweski black metal to nadal chłód i agresja. Wokal Demonaza, to już zupełnie inny poziom. Nawet osoby, które są zwolennikami ryków Olve'a, nie powinni się tutaj zawieść, a raczej uważać, że wychodzi mu to zdecydowanie lepiej. Wiele nie było mi trzeba, aby przekonać się, że jednak Immortal może istnieć bez Abbath'a. Następny utwór "Gates to Blashyrkh" trzyma poziom poprzedników. Nie można powiedzieć, że ten album jest zupełnie pozbawiony wad. "Grim and Dark" i "Called to Ice" to niestety spadek formy. Już nie chodzi o to, że same kawałki są dużo spokojniejsze i wolniejsze, one są zwyczajnie nudne. "Where Mountains Rise" również agresją nie ocieka, ale jest już dużo lepiej skomponowane. Jednak po tym spadku dostajemy znów strzały po mordzie. Agresja i północny chłód idą tutaj w parze, dając mieszankę zachęcającą do słuchania tych zapierdziałych blekowców, twierdzących, że kiedyś było lepiej i smarkaczy wchodzących w temat. Szczególnie solówki w "Blacker of Worlds" wybitnie zapadają w pamięci. Dzięki zakończeniu umieszczonemu w ponad 9 minutowej bestii, jaką jest "Mighty Ravendark", możemy cofnąć się do najlepszych czasów zza "At the Heart of Winter".

  Jeżeli ten album miał tylko pokazać, że jest się lepszym od Abbatha, czy może pokazać, że nie jest niezbędny, to i tak będzie miało to chuja znaczenie, bo słuchając "Northern Chaos Gods" dawno o nim zapomniałem. Album rewolucyjny nie jest, bezbłędny również, ale nie oszukujmy się, Immortal jest zespołem, od którego się wymaga. Wiele znanych kapel po tylu letniej przerwie woli pozostać w ukryciu. Tutaj mamy natomiast odrodzenie niczym feniks z popiołów. Powiew całkiem świeżego wiatru z Norwegii, a zarazem smród poprzedniego. To jest album, na którego nie czekałem, ani się nawet nie spodziewałem, ale po odsłuchaniu wiedziałem już, że jest takim, jakiego oczekiwałem. Jedyne, co mnie wkurwia, to beznadziejne wydanie digipack'u, które ani ładne nie jest, ani porządnie wykonane. Zróbcie sobie przysługę i zaopatrzcie się w placki.

Tracklista:
  1. Northern Chaos Gods
  2. Into Battle Ride
  3. Gates to Blashyrkh
  4. Grim and Dark
  5. Called to Ice
  6. Where Mountains Rise
  7. Blacker of Worlds
  8. Mighty Ravendark
Ocena 4.5/5

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bestiality "Endless Human Void" - Recenzja

Obraz
  Nie mogłem przejść obojętnie obok jednego z ciekawszych, choć nie najstarszych, bandów black thrashowych. Ostatnio zrobiła się spora moda na ten podgatunek. Jesteśmy zalewani niskiej jakości nagraniami bez polotu i dla dzieci. Za to Bestiality już od swojej EPki i koncertów wywołało nie mały zachwyt. Informację o debiucie " Endless Human Void " dostaliśmy po pięciu latach istnienia. Będzie promowany na ich koncercie. Szkoda, że pożegnalnym. Płytę wydali własnym stumpem, dlatego ze zdobyciem trzeba się śpieszyć. Większość zdążyła pójść na koncercie. Sam gig był charytatywny. Mieli zagrać, posprzedawać płytę, oddać pieniądze i zejść ze sceny. Jak było na samym gigu powiedzieć nie mogę, do Warszawy nie było mi po drodze. Słyszałem tylko, że najprawdopodobniej zagrali wszystko, co nagrali, więc było, co tracić. Na szczęście z gośćmi miałem już do czynienia przy okazji " Stuck in Bestial Vision " i Breslauer Thrash Fest 2017, więc mogę się czasem do tego odnieść.
Czytaj więcej

Kły "Szczerzenie" - Recenzja

Obraz
  I przyszło mi po raz kolejny spojrzeć w kierunku dość starej, bo formalnie z 1997 roku formacji z upośledzonym "ł" w logu zespołu. Kły wydało rok temu demko " Taran-Gai " na łamach papierzaka R'lyeh zine, a dokładniej numeru #13. Spotkało się z różnymi opiniami. Jakie było moje zdanie tajemnicą nie jest, możecie sobie wejść na stronę i zobaczyć leniwe kutasy, nie bronię. Za to pełniak "Szczerzenie" ukazał się 20 kwietnia tego roku i do swojej stajni przygarnął ich nie kto inny jak Pagan Records , więc materiał zdążył już obiec internet, który wręcz oszalał na punkcie tego prawie 50-minutowego materiału. Przydałoby się, żebym teraz ja wcisnął swoje 3 grosze w tej sprawie.   Po raz kolejny czeka nas niebagatelna wędrówka, a już na pewno dłuższa. Materiał w demku wydawał się dojrzały, więc nie wiem, czy można powiedzieć, że ten jest jeszcze "doroślejszy" od swojego poprzednika. Parę motywów i elementów jest tutaj bardzo do siebie zbliż
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej