Dalkhu "Lamentation and Ardent Fire" - Recenzja



  Najnowsza, trzecia już, płyta słoweńskiej grupy Dalkhu zatytułowana "Lamentation and Ardent Fire", następca całkiem przyjemnego albumu "Descend... into Nothingness". Może poprzednik nie był wybitny, ale klimat jaki miał oddawać, został uzyskany. Wiele osób mogło zespołu nie kojarzyć, aż do teraz, gdy Godz ov War zajął się dystrybucją tego albumu. Czy tegoroczny krążek jest godnym następcą i kontynuacją obranej przez grupę ścieżki?

  Spodziewacie się jakiegoś pięknego, melodyjnego atmo blacku? Tego raczej nie znajdziecie w stajni Grega. Płyta miesza ze sobą zimny i agresywny black metal z domieszką deathu, tworząc z tego spójną i klimatyczną całość. Dostajemy siedem utworów, które są skonstruowane na tyle przebiegle i przemyślanie, że każdy kawałek, trwający po parę minut tworzy jeden tematycznie i muzycznie spójny twór. Dostajemy ostre jak brzytwa i zajadliwe gitary, które naprzemiennie w zależności od momentu, przechodzą na wolniejsze brzmienia. Tak samo jest z perkusją, raz dostajemy blasty, a raz zwalnia tempo i pozwala wejść w melancholię. Nie jest to mieszanka, która gra raz tak, a raz tak. Przemyślane jest w taki sposób, że wchodzi, jak czarna żubrówka bez popitki. Pozwala nam wejść na agresywne i mizantropijne tory jak w "Gaps of Existence", czy też pozwolić sobie na odrobinęmelancholii, przenosząc się na jeziora do Słowenii, jak w przypadku drugiej połowy "I Am". Wszystko tutaj gra jak to sobie autorzy zaplanowali. Przeważa ta black metalowa strona, która momentami przypomina stare dzieje Satyriconu, czy również bierze wzorce z Dissection lub momentami nawet z Watain. Za to, ta bardziej deathowa strona jest dużo mniej zaznaczona, ale występuje. W formie bliższej dzisiejszym melo deathom jak ja to zawsze mówię. Album nie jest jakiś dewastujący nasze bębenki uszne, ani nie wprowadza w jakiś stan ekstatyczny. Jest to przyjemne spędzanie tych ponad 40 minut solidnego i nastrojowego grania.

  Czuć i słychać, że jest to muzyka wzięta prosto z Bałkan. Klimat, którym wieją produkcje tych krajów jest dość rozpoznawalny w szczególności w blacku. I tutaj jest nie inaczej. Jako, że Słoweński zespół, to i taki nastrój wprowadza, przenosząc nas nad jeziora i tamtejsze wzniesienia. Czujemy się, jakbyśmy wieczorem siedzieli przy ognisku wraz z czymś zimnym w łapie, ale mając tylko płytę włączoną i nie skupiając się na niczym. Solidne przemieszanie atmosfery z ekstremą.

Tracklista:
  1. Profanity Galore
  2. I Am
  3. Rime
  4. A Race Without Hope
  5. Gaps of Existence
  6. The Dead Sleep with Their Eyes Open
  7. Night
Ocena 4.0/5


Do nabycia:
http://godzovwar.com/shop/pl/wydawnictwa-godz-ov-war/1925-dalkhu-lamentation-and-ardent-fire.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej