Dalkhu "Lamentation and Ardent Fire" - Recenzja



  Najnowsza, trzecia już, płyta słoweńskiej grupy Dalkhu zatytułowana "Lamentation and Ardent Fire", następca całkiem przyjemnego albumu "Descend... into Nothingness". Może poprzednik nie był wybitny, ale klimat jaki miał oddawać, został uzyskany. Wiele osób mogło zespołu nie kojarzyć, aż do teraz, gdy Godz ov War zajął się dystrybucją tego albumu. Czy tegoroczny krążek jest godnym następcą i kontynuacją obranej przez grupę ścieżki?

  Spodziewacie się jakiegoś pięknego, melodyjnego atmo blacku? Tego raczej nie znajdziecie w stajni Grega. Płyta miesza ze sobą zimny i agresywny black metal z domieszką deathu, tworząc z tego spójną i klimatyczną całość. Dostajemy siedem utworów, które są skonstruowane na tyle przebiegle i przemyślanie, że każdy kawałek, trwający po parę minut tworzy jeden tematycznie i muzycznie spójny twór. Dostajemy ostre jak brzytwa i zajadliwe gitary, które naprzemiennie w zależności od momentu, przechodzą na wolniejsze brzmienia. Tak samo jest z perkusją, raz dostajemy blasty, a raz zwalnia tempo i pozwala wejść w melancholię. Nie jest to mieszanka, która gra raz tak, a raz tak. Przemyślane jest w taki sposób, że wchodzi, jak czarna żubrówka bez popitki. Pozwala nam wejść na agresywne i mizantropijne tory jak w "Gaps of Existence", czy też pozwolić sobie na odrobinęmelancholii, przenosząc się na jeziora do Słowenii, jak w przypadku drugiej połowy "I Am". Wszystko tutaj gra jak to sobie autorzy zaplanowali. Przeważa ta black metalowa strona, która momentami przypomina stare dzieje Satyriconu, czy również bierze wzorce z Dissection lub momentami nawet z Watain. Za to, ta bardziej deathowa strona jest dużo mniej zaznaczona, ale występuje. W formie bliższej dzisiejszym melo deathom jak ja to zawsze mówię. Album nie jest jakiś dewastujący nasze bębenki uszne, ani nie wprowadza w jakiś stan ekstatyczny. Jest to przyjemne spędzanie tych ponad 40 minut solidnego i nastrojowego grania.

  Czuć i słychać, że jest to muzyka wzięta prosto z Bałkan. Klimat, którym wieją produkcje tych krajów jest dość rozpoznawalny w szczególności w blacku. I tutaj jest nie inaczej. Jako, że Słoweński zespół, to i taki nastrój wprowadza, przenosząc nas nad jeziora i tamtejsze wzniesienia. Czujemy się, jakbyśmy wieczorem siedzieli przy ognisku wraz z czymś zimnym w łapie, ale mając tylko płytę włączoną i nie skupiając się na niczym. Solidne przemieszanie atmosfery z ekstremą.

Tracklista:
  1. Profanity Galore
  2. I Am
  3. Rime
  4. A Race Without Hope
  5. Gaps of Existence
  6. The Dead Sleep with Their Eyes Open
  7. Night
Ocena 4.0/5


Do nabycia:
http://godzovwar.com/shop/pl/wydawnictwa-godz-ov-war/1925-dalkhu-lamentation-and-ardent-fire.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bestiality "Endless Human Void" - Recenzja

Obraz
  Nie mogłem przejść obojętnie obok jednego z ciekawszych, choć nie najstarszych, bandów black thrashowych. Ostatnio zrobiła się spora moda na ten podgatunek. Jesteśmy zalewani niskiej jakości nagraniami bez polotu i dla dzieci. Za to Bestiality już od swojej EPki i koncertów wywołało nie mały zachwyt. Informację o debiucie " Endless Human Void " dostaliśmy po pięciu latach istnienia. Będzie promowany na ich koncercie. Szkoda, że pożegnalnym. Płytę wydali własnym stumpem, dlatego ze zdobyciem trzeba się śpieszyć. Większość zdążyła pójść na koncercie. Sam gig był charytatywny. Mieli zagrać, posprzedawać płytę, oddać pieniądze i zejść ze sceny. Jak było na samym gigu powiedzieć nie mogę, do Warszawy nie było mi po drodze. Słyszałem tylko, że najprawdopodobniej zagrali wszystko, co nagrali, więc było, co tracić. Na szczęście z gośćmi miałem już do czynienia przy okazji " Stuck in Bestial Vision " i Breslauer Thrash Fest 2017, więc mogę się czasem do tego odnieść.
Czytaj więcej

Kły "Szczerzenie" - Recenzja

Obraz
  I przyszło mi po raz kolejny spojrzeć w kierunku dość starej, bo formalnie z 1997 roku formacji z upośledzonym "ł" w logu zespołu. Kły wydało rok temu demko " Taran-Gai " na łamach papierzaka R'lyeh zine, a dokładniej numeru #13. Spotkało się z różnymi opiniami. Jakie było moje zdanie tajemnicą nie jest, możecie sobie wejść na stronę i zobaczyć leniwe kutasy, nie bronię. Za to pełniak "Szczerzenie" ukazał się 20 kwietnia tego roku i do swojej stajni przygarnął ich nie kto inny jak Pagan Records , więc materiał zdążył już obiec internet, który wręcz oszalał na punkcie tego prawie 50-minutowego materiału. Przydałoby się, żebym teraz ja wcisnął swoje 3 grosze w tej sprawie.   Po raz kolejny czeka nas niebagatelna wędrówka, a już na pewno dłuższa. Materiał w demku wydawał się dojrzały, więc nie wiem, czy można powiedzieć, że ten jest jeszcze "doroślejszy" od swojego poprzednika. Parę motywów i elementów jest tutaj bardzo do siebie zbliż
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej