Empheris "The Return of Derelict Gods" - Recenzja



  Zespół z całkiem pokaźną historią, sporoą ilością splitów, ale za to niewielką pełnych albumów, powraca na łamy i przynosi tym razem pełnowymiarowy materiał po ponad dzięsięciu latach! W końcu żadne splity, żadne taśmy, żadne pierdolenie, a wreście pełny, 40 minutowy krążek wydany przez Old Temple. Okładka w stylu Empheris, za to wydanie w stylu Old Temple, czyli złota płyta, numerowane CD, po staremu, poziom nadal wysoki. No i żadne digi kurwa. Tak lubię.

  Co tym razem ten black thrashowy zespół nam zgotował? No i tutaj byłem nie mało zaskoczony. Okej, pierdolnięcia się spodziewałem, kłamać nie będę, tym bardziej po singlu, który odsłuchałem jeszcze przed premierą. Jednak nie chciałem popadać w zachwyty, więc wsytrzymałem się do czasu dostania w swoje łapska pełnego materiału. Jakież było moje zaskoczenie, po odsłuchaniu całości. Jeżeli tak się właśnie oni starzeją, wydajac album po dekadzie, to mi się to jak najabardziej podoba, mogli zdziadzieć trochę wcześniej. Akurat tutaj duży dla mnie plus jest za sprawą Adriana, gdyż wokal jak dla mnie poprawił się należycie. To już nie jest black/thrash połączony z jakimiś elementami speed metalu i innego wycia do księżyca. Tylko jest zdecydowanie większa dawka blacku niż zazwyczaj. Wystarczy odsłuchać sobie choćby "Torn by Aeons" i jasnym będzie o czym mówię. Muzycznie dalej jest szybko i agresywnie, ale zdecydowanie bardziej blackowo, niż thrashowo. A co nawet zasługuje na uwagę, to dostajemy naleciałości gatunków pochodnych old schoolowemu death metalowi. Nie jest to bezsensowna klepanina, utwory są ze sobą całkiem spójne i raz dostajemy cios jak "In the Name of the Unholy Spirit" albo utwór, który trochę bardziej tonuje całość, nie całkowicie zwalniajać tępa, a dając poznać nowy kierunek, którym poszedł zespół jak "Palladium in Fire". Ma to również swoje drobne wady, jak na przykład za duża melodyka momentami, jak i przejadłe lub nudne partie, jednak większy problem ma z tym druga część płyty. Do połowy jest kopanie po jajach, później już wszystko powoli zwalnia, aż do samego końca. Co pwooduje mniejszą pamiętliwość pierwszej części, bo wolniejsze utwory mogą czasem znudzić. Wciąż jednak jest to muzyka, która powinna kopać i lać po mordzie. Wspominałem o wokalach. Te właśnie są zdecydowanie cięższe niż na poprzednich płytach. I jest to główny także powód, dla którego "The Return of Derelict Gods" wybiło Empheris na nowy poziom w mojej opinii. Nie ma wpływów speed metalowych, czy heavy. Po prostu black. Fajnie także wiedzieć, że zespół swojej miłości do Lovcrafta nie opuścił i motyw przewodni jest taki sam jak przez te wszystkie lata działalności. Szczególnie wpadł mi w banię moment z powtarzanym "I’ag Cthul..." w utworze "The Black".

  Zawszę Empheris lubiłem. Momentami bardziej, a momentami trochę mniej. Jednak kierunek w jakim idzie dalsza ich działalność i oby tylko tak dalej, mi na prawdę odpowiada. Jakby jeszcze wprowadzić wiecej motywów death metalowych i pozbyć się utworów w stylu "Necromantic", które niby pasują na zakończenie krążka, ale nijak się nie mają do tego jak on się zaczął, jeżeli chodzi o sam brzmienie. Za mało mi się wydawało konsekwencji w całej kompozycji, albo po prostu ja już wymagam od nich perwersyjnego wpierdolu, żadnych innych wynalazków. Chodź na tę chwilę moim zdaniem najlepsza ich płyta w dorobku. Z niecierpliwością czekam aż usłyszę nową płytę na żywo. Byle byście nie ominęli Wrocławia do chuja!


Tracklista:
  1. The Beginning
  2. Rot No More
  3. Testimony of Frozen Soul
  4. Black Mirror
  5. Torn by Aeons
  6. In the Name of the Unholy Spirit
  7. Palladium in Fire
  8. The Black
  9. Eternal Flame Is Burning
  10. Necromantic
Ocena 4.0/5


Do nabycia:
https://www.shop.oldtemple.com/empheris-the-return-of-derelict-gods-p-1765.html

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej