SZEPT / HUNGER - "Krzyk Czarnej Ziemi" / "Omnia Moritur" - Recenzja






  Mam nadzieję, że lubicie klimaty lat 90-tych w naszym rodzimym, podziemnym wykonaniu, gdyż ten split przypomina, że muzyka czerni to pieśń ku niesieniu śmierci i zatracenia. Dwa całkiem nieznane i dość świeże zespoły, bo funkcjonujące od 2015 roku, pojawiły się na tym krążku dzięki zainteresowaniu Hell is Here Production. Szept jest zespołem, który w swojej karierze stworzył tylko 14 minutowe demko "Krzyk Czarnej Ziemi", wydane przez HiH na taśmie, a teraz umieszczone w splicie. Hunger tworzy nieco prężniej. Demko "Omnia Moritur" mogliśmy uświadczyć wcześniej na kasecie dzięki Złemu Demiurgowi. Poza tym chłopaki wypuścili single i nie zanosi się na to, aby ich śmiertelny krzyk zamierzał milknąć.

  Szept rozpoczyna się od, jakby ktoś nie zgadł... szeptu. Krótkie intro wprowadzające w klimat i dostajemy utwór tytułowy tej cześci płyty, czyli "Krzyk czarnej ziemi". I trzeba przyznać, że zespół wytoczył swoje najcięższe działa, gdyż słucha się tego bardzo dobrze. Riffy są całkiem fajnie zbudowane, nie nudzą, wokal w całości robiony w naszym rodzimym języku, bardzo solidnie wycharczany, wypluwa coraz to kolejne słowa i... mam wrażenie, że wszystko jest tutaj jakieś takie schowane. Gitary są, perkusja też gra, ale jakieś to schowane. Czasem gdzieś się wtrąci jakiś akustyk czy klawisze, ale wszystko jest na tej drugiej warstwie. Wokal stara się zabrać całą chwałę. Przechodząc w następny "Zaklęty w pętli czasu" robi się dość nudno i topornie. Zespół nie miał na pewno zaskakiwać, ale nie dość, że nie ma tutaj żadnego interesującego punktu zaczepienia, to na całość tej części dostajemy dwa utwory z intrem i outrem. Ciężko jest cokolwiek więcej powiedzieć. Po kilku odsłuchach, można na spokojnie na półkę odstawić i stwierdzić, że taki blackowy średniak jakich wiele albo, że czegoś tutaj brakuje i czuć lekki niedosyt.

  Tutaj outro Szeptu i intro Hunger się tak mocno nie zgrywa, a następuje jedno po drugim. Brzmi to trochę dziwnie, lecz jak usłyszymy dzwony możemy być pewni, że nasz głód po poprzedniku będzie zaspokojony. Duet Sagoth'a i Bakis'a dobrze wie, co w blacku robi najlepiej i przynoszą śmierć wraz z kolejnymi utworami. Nie będę mówił, że zrobili jakąś rewolucję w gatunku. Na pewno granie jest nadprzeciętne, dlatego jest na tym krażku zdecydowanie moim faworytem. Stylistyką zespoły są zbliżone, jednak Hunger ma więcej agresywnych i spokojnych momentów. Dużo mniej miejsca na monotonię. Bardzo łatwo wpada w ucho kawałek "Z cienia cień", który jak dla mnie został świetnie zrealizowany mieszając w sobie to, co w blacku, nastawionym na klimat, najlepsze. Również pamiętliwe są "Wszystko umiera" oraz tytułowy "Omnia Moritur".

  Coś mi szepta, że w tym pojedynku głód wygrywa. Nie tylko tym, że ma w sobie więcej materiału, lecz trupi klimat jaki ten hord przedstawił zdecydowanie mnie urzeka. Szept za to, to kolejny black jakich w podziemiu wiele. Po tym, co zostało przedstawione ciężko mi stwierdzić poziom, powiedzieć tylko mogę, że nuda. Jednak nie wątpię, że blackowi zawzięci sponsorzy naszego rodzimego podziemia upodobają sobie i ten zespół. Jest to muzyka, którą trzeba by było dawkować i ciekaw jestem, czy pomysłami podołaliby jakiemuś długograjowi, bo z demkami sobie całkiem nieźle radzą. Split ocieka trupem, klimatem i entropią. Tak słowem podsumowania.


Tracklista:
  1. Szept - Intro 
  2. Szept - Krzyk czarnej ziemi
  3. Szept - Zaklęty w pętli czasu
  4. Szept - Outro
  5. Hunger - Odchodzić nie chciałem
  6. Hunger - Kończy się dzień
  7. Hunger - Zamglenie
  8. Hunger - Z cienia cień
  9. Hunger - Wszystko umiera
  10. Hunger - On jest
Ocena Szept 2.5+/5
Ocena Hunger 4.0/5

Odsłuch:

Strona Wydawcy:
http://hellishereprod.blogspot.com/

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej