Immortal "Northern Chaos Gods" - Recenzja



  Nie spodziewałem się, że kiedykolwiek pojawi się na łamach tej strony jakiś materiał od Nuclear Blast, ale jednak czasem trzeba im przyznać te strzały w ryj. No, ale do rzeczy. Chyba każdy słuchał albo przynajmniej zna Immortala i ryj Abbatha, z którego ta panda jest znana. Znajdzie się wielu zwolenników blacku, co nadal wracają do "At the Heart of Winter". Było parę sporów wewnętrznych w kapeli, z czego Abbath odłączył się od Immortal i utworzył swój własny projekt o nazwie, cóż, Abbath. Olve sobie coś tam nagrywał, płytę wydał, miałem styczność. Odsłuchałem, odstawiłem, takie 5/10. Black jak black ze znaną osobistością na wokalu. I w bardzo nieoczekiwany sposób uderzył w Nas singiel o tytule "Northern Chaos Gods", który przygniótł szczękę aż do samej ziemi. Niedługo potem były już tylko zapowiedzi pełniaka o tym samym tytule, który oficjalnie ukazał się 6 lipca.

   Na samym początku albumu otrzymujemy siekający Nas już poprzednio "Northern Chaos Gods", a zaraz za nim "Into Battle Ride", który uświadomił mi, że zdecydowanie Abbath temu zespołowi nie jest potrzebny. Wściekłe i siekające riffy ze świetnymi solówkami, przypominające, że norweski black metal to nadal chłód i agresja. Wokal Demonaza, to już zupełnie inny poziom. Nawet osoby, które są zwolennikami ryków Olve'a, nie powinni się tutaj zawieść, a raczej uważać, że wychodzi mu to zdecydowanie lepiej. Wiele nie było mi trzeba, aby przekonać się, że jednak Immortal może istnieć bez Abbath'a. Następny utwór "Gates to Blashyrkh" trzyma poziom poprzedników. Nie można powiedzieć, że ten album jest zupełnie pozbawiony wad. "Grim and Dark" i "Called to Ice" to niestety spadek formy. Już nie chodzi o to, że same kawałki są dużo spokojniejsze i wolniejsze, one są zwyczajnie nudne. "Where Mountains Rise" również agresją nie ocieka, ale jest już dużo lepiej skomponowane. Jednak po tym spadku dostajemy znów strzały po mordzie. Agresja i północny chłód idą tutaj w parze, dając mieszankę zachęcającą do słuchania tych zapierdziałych blekowców, twierdzących, że kiedyś było lepiej i smarkaczy wchodzących w temat. Szczególnie solówki w "Blacker of Worlds" wybitnie zapadają w pamięci. Dzięki zakończeniu umieszczonemu w ponad 9 minutowej bestii, jaką jest "Mighty Ravendark", możemy cofnąć się do najlepszych czasów zza "At the Heart of Winter".

  Jeżeli ten album miał tylko pokazać, że jest się lepszym od Abbatha, czy może pokazać, że nie jest niezbędny, to i tak będzie miało to chuja znaczenie, bo słuchając "Northern Chaos Gods" dawno o nim zapomniałem. Album rewolucyjny nie jest, bezbłędny również, ale nie oszukujmy się, Immortal jest zespołem, od którego się wymaga. Wiele znanych kapel po tylu letniej przerwie woli pozostać w ukryciu. Tutaj mamy natomiast odrodzenie niczym feniks z popiołów. Powiew całkiem świeżego wiatru z Norwegii, a zarazem smród poprzedniego. To jest album, na którego nie czekałem, ani się nawet nie spodziewałem, ale po odsłuchaniu wiedziałem już, że jest takim, jakiego oczekiwałem. Jedyne, co mnie wkurwia, to beznadziejne wydanie digipack'u, które ani ładne nie jest, ani porządnie wykonane. Zróbcie sobie przysługę i zaopatrzcie się w placki.

Tracklista:
  1. Northern Chaos Gods
  2. Into Battle Ride
  3. Gates to Blashyrkh
  4. Grim and Dark
  5. Called to Ice
  6. Where Mountains Rise
  7. Blacker of Worlds
  8. Mighty Ravendark
Ocena 4.5/5

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej