Sznur "Zabić się będąc martwym" - Recenzja


  Aby nadać trochę pozytywnego nastroju, mamy drugie spotkanie ze "Sznurem". Mocno wychwalałem poprzednika, który został wydany dość niespodziewanie, nawet dla samego autora. Seth, kurwa, wie co robi, wyszło to zajebiście. Skoro temat chycił, to poszedł za ciosem. Jednak zmiany są zauważalne już na samym początku, patrząc choćby na dodatki w składzie. Teraz za warstwę wokalną odpowiedzialny jest Zero, co zresztą słychać. Płyta została wydana własnym stumptem, więc zakładam, że po swoją kopię najlepiej zgłaszać się do samych winowajców.

  Zacznijmy może od wizerunku, bo on paradoksalnie jest bardzo interesujący. Na pierwszy rzut oka widzimy szaro bure bloki, blade kolory. No, można pomyśleć, że kolejny wysryw płaczącego black metala, ale z drugiej strony komponując to z tekstami i z miastem, z którego muzycy pochodzą, to same nasuwają się słowa takie jak "syf, bieda i patologia". To wszystko pasuje tutaj, kurwa, jak ulał. Muzycznie jakoś zakrawa o depresyjny czy tam atmosferyczny black metal, jednak nie oszukujmy się, black metal to black metal- jest anty ludzki. Dokładnie jak ta płyta. Niby sznur to samobójstwo, a jak zajrzysz do środka i przeczytasz "Zdychaj chuju", to to, co napisałem wyżej zgadza się w zupełności. Dosyć już o otoczce płyty, jak muzycznie wypadło? Od samego początku czuć, że zupełnie inaczej. Już nie jest kierat ciągnięty przez jedną osobę, co słychać po jakości poszczególnych elementów. W zasadzie każda partia od gitar, przez perkusję, na wokalu kończąc została podniesiona na wyższy poziom. Tutaj nic nie jest ani białe, ani czarne, ale przeraźliwie i dobijająco szare. Każdy dźwięk, czy to przesiąknięty większą ilością nienawiści, czy nihilizmu, przekazuje jedne i te same emocje. Rozpoczyna się szybszym "Wieszak dla skóry", a kończy stonowanym "Dom bez okien" i brzmi to bardzo spójnie. Przyjrzyjmy się jeszcze tekstom. Są klarowne, a wstawki typu "nienawidzę tego dziecka... kurwa" są na tyle słyszalne, że nie musimy się absolutnie niczego domyślać. Do tego jeszcze trochę efektów czy to dzieci, czy kobiet w tle, jakieś dodane wypowiedzi "świadków" różnych tytułowych zdarzeń. Klimat i atmosfera idealnie komponują się z dźwiękami i tekstami. Surowość muzyki jaka była w poprzedniku siadała mi lepiej, ale tamto nie pasowałoby do tego, co tutaj otrzymaliśmy. Nie wiem, czy już zdecydowali się na finalny wygląd i jak ostatecznie prezentacja całego projektu miałaby wyglądać, ale to jest trafione w sam punkt. O ile nie wpadną na pomysł robienia jakiegoś samobójczo-depresyjnego ścierwa, kupują mnie każdym następnym albumem.

  Nie wiem, kto jest jest bardziej nienormalny. Muzycy, którzy to wykonują, czy ja, bo mi się to podoba. Są to bliskie mi okolice i słuchając tego albumu aż widzę obrazy całej wszechobecnej patologii. Black metal to świetny nośnik tego typu obrazów. Mam szczerą nadzieję, że ta pętla nie będzie ostatnią, która zawiśnie. Czekać tylko na kolejną płytę, na zastąpienie automatu. I nie ma szans, żeby Sznur nie święcił sukcesów na naszej rodzimej scenie. Kupować i wspierać. Tak to podsumuję.

Tracklista:
  1. Wieszak dla skóry
  2. Likwidator rodziny
  3. Zdychaj chuju
  4. Zabić się będąc martwym
  5. Dom bez okien
Ocena 4.5/5


Do nabycia:
projektsznur@gmail.com

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bestiality "Endless Human Void" - Recenzja

Obraz
  Nie mogłem przejść obojętnie obok jednego z ciekawszych, choć nie najstarszych, bandów black thrashowych. Ostatnio zrobiła się spora moda na ten podgatunek. Jesteśmy zalewani niskiej jakości nagraniami bez polotu i dla dzieci. Za to Bestiality już od swojej EPki i koncertów wywołało nie mały zachwyt. Informację o debiucie " Endless Human Void " dostaliśmy po pięciu latach istnienia. Będzie promowany na ich koncercie. Szkoda, że pożegnalnym. Płytę wydali własnym stumpem, dlatego ze zdobyciem trzeba się śpieszyć. Większość zdążyła pójść na koncercie. Sam gig był charytatywny. Mieli zagrać, posprzedawać płytę, oddać pieniądze i zejść ze sceny. Jak było na samym gigu powiedzieć nie mogę, do Warszawy nie było mi po drodze. Słyszałem tylko, że najprawdopodobniej zagrali wszystko, co nagrali, więc było, co tracić. Na szczęście z gośćmi miałem już do czynienia przy okazji " Stuck in Bestial Vision " i Breslauer Thrash Fest 2017, więc mogę się czasem do tego odnieść.
Czytaj więcej

Kły "Szczerzenie" - Recenzja

Obraz
  I przyszło mi po raz kolejny spojrzeć w kierunku dość starej, bo formalnie z 1997 roku formacji z upośledzonym "ł" w logu zespołu. Kły wydało rok temu demko " Taran-Gai " na łamach papierzaka R'lyeh zine, a dokładniej numeru #13. Spotkało się z różnymi opiniami. Jakie było moje zdanie tajemnicą nie jest, możecie sobie wejść na stronę i zobaczyć leniwe kutasy, nie bronię. Za to pełniak "Szczerzenie" ukazał się 20 kwietnia tego roku i do swojej stajni przygarnął ich nie kto inny jak Pagan Records , więc materiał zdążył już obiec internet, który wręcz oszalał na punkcie tego prawie 50-minutowego materiału. Przydałoby się, żebym teraz ja wcisnął swoje 3 grosze w tej sprawie.   Po raz kolejny czeka nas niebagatelna wędrówka, a już na pewno dłuższa. Materiał w demku wydawał się dojrzały, więc nie wiem, czy można powiedzieć, że ten jest jeszcze "doroślejszy" od swojego poprzednika. Parę motywów i elementów jest tutaj bardzo do siebie zbliż
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych
Czytaj więcej