Sznur "Zabić się będąc martwym" - Recenzja


  Aby nadać trochę pozytywnego nastroju, mamy drugie spotkanie ze "Sznurem". Mocno wychwalałem poprzednika, który został wydany dość niespodziewanie, nawet dla samego autora. Seth, kurwa, wie co robi, wyszło to zajebiście. Skoro temat chycił, to poszedł za ciosem. Jednak zmiany są zauważalne już na samym początku, patrząc choćby na dodatki w składzie. Teraz za warstwę wokalną odpowiedzialny jest Zero, co zresztą słychać. Płyta została wydana własnym stumptem, więc zakładam, że po swoją kopię najlepiej zgłaszać się do samych winowajców.

  Zacznijmy może od wizerunku, bo on paradoksalnie jest bardzo interesujący. Na pierwszy rzut oka widzimy szaro bure bloki, blade kolory. No, można pomyśleć, że kolejny wysryw płaczącego black metala, ale z drugiej strony komponując to z tekstami i z miastem, z którego muzycy pochodzą, to same nasuwają się słowa takie jak "syf, bieda i patologia". To wszystko pasuje tutaj, kurwa, jak ulał. Muzycznie jakoś zakrawa o depresyjny czy tam atmosferyczny black metal, jednak nie oszukujmy się, black metal to black metal- jest anty ludzki. Dokładnie jak ta płyta. Niby sznur to samobójstwo, a jak zajrzysz do środka i przeczytasz "Zdychaj chuju", to to, co napisałem wyżej zgadza się w zupełności. Dosyć już o otoczce płyty, jak muzycznie wypadło? Od samego początku czuć, że zupełnie inaczej. Już nie jest kierat ciągnięty przez jedną osobę, co słychać po jakości poszczególnych elementów. W zasadzie każda partia od gitar, przez perkusję, na wokalu kończąc została podniesiona na wyższy poziom. Tutaj nic nie jest ani białe, ani czarne, ale przeraźliwie i dobijająco szare. Każdy dźwięk, czy to przesiąknięty większą ilością nienawiści, czy nihilizmu, przekazuje jedne i te same emocje. Rozpoczyna się szybszym "Wieszak dla skóry", a kończy stonowanym "Dom bez okien" i brzmi to bardzo spójnie. Przyjrzyjmy się jeszcze tekstom. Są klarowne, a wstawki typu "nienawidzę tego dziecka... kurwa" są na tyle słyszalne, że nie musimy się absolutnie niczego domyślać. Do tego jeszcze trochę efektów czy to dzieci, czy kobiet w tle, jakieś dodane wypowiedzi "świadków" różnych tytułowych zdarzeń. Klimat i atmosfera idealnie komponują się z dźwiękami i tekstami. Surowość muzyki jaka była w poprzedniku siadała mi lepiej, ale tamto nie pasowałoby do tego, co tutaj otrzymaliśmy. Nie wiem, czy już zdecydowali się na finalny wygląd i jak ostatecznie prezentacja całego projektu miałaby wyglądać, ale to jest trafione w sam punkt. O ile nie wpadną na pomysł robienia jakiegoś samobójczo-depresyjnego ścierwa, kupują mnie każdym następnym albumem.

  Nie wiem, kto jest jest bardziej nienormalny. Muzycy, którzy to wykonują, czy ja, bo mi się to podoba. Są to bliskie mi okolice i słuchając tego albumu aż widzę obrazy całej wszechobecnej patologii. Black metal to świetny nośnik tego typu obrazów. Mam szczerą nadzieję, że ta pętla nie będzie ostatnią, która zawiśnie. Czekać tylko na kolejną płytę, na zastąpienie automatu. I nie ma szans, żeby Sznur nie święcił sukcesów na naszej rodzimej scenie. Kupować i wspierać. Tak to podsumuję.

Tracklista:
  1. Wieszak dla skóry
  2. Likwidator rodziny
  3. Zdychaj chuju
  4. Zabić się będąc martwym
  5. Dom bez okien
Ocena 4.5/5


Do nabycia:
projektsznur@gmail.com

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej