ANTIGAMA "Depressant" - Recenzja


  
   Wiosna się zbliża, wszyscy są z tego powodu uradowani i uśmiechnięci, a ja postanowiłem zapuścić sobie grindcore. Chodzi tu o warszawską grupę ANTIGAMA, która powstała w 2000 roku. Do tej pory chłopaki wydali już osiem albumów, z czego ostatni wypuścili w 2015 roku. Przyjrzę się ich ostatniemu materiałowi, a jest nim EPka zatytułowana „Depressant”, wydana pod banderą Selfmadegod Records.

   Gdybym spojrzał na okładkę nie wiedząc wcześniej, co ANTIGAMA gra, w życiu nie spodziewałbym się tego, że dostanę tam grindcore. Co więcej, progresywny grindcore! Połączenie może wydawać się kontrowersyjne, jednakże bez przesłuchania nie przekonamy się czy pomysł ten był dobry i czy progresja to jedynie przypinka próbująca zwabić większą ilość odbiorców.
Po odpaleniu pierwszego utworu pod tytułem „Empty Paths” słyszymy wstawkę, która łączy się z klimatem z okładki (takie wstawki są porozrzucane po całym nagraniu, co na dłuższą metę może pomóc nasiąknąć tym, co przedstawia nam zespół). Później dostajemy bez ostrzeżenia nawałnicą chaotycznych riffów, blastów perkusisty i darcia się wokalisty, które notabene pokazuje, że nie mamy do czynienia z jakąś popierdziawką do odpalenia w drodze na niedzielną Mszę. Brzmi to ciekawie, choć niecodziennie. Riffy są dosyć pokręcone, ale po chwili można zauważyć, że słowo „progresywny” faktycznie opisuje to co, się tutaj dzieje.
I jak z pierwszego wałka byłem naprawdę zadowolony, tak niestety (fani grindcore'u mnie zjedzą) zawiodłem się na większości utworów na tym mini-albumie. Problemem jest monotonia. Fakt faktem – motywy, riffy, jak i tempa się zmieniają, czasem to wokalista zwalnia, ale przez cały czas byłem znudzony tym wszystkim. Moją uwagę przykuły dopiero dwa ostatnie kawałki, czyli „Depressant” oraz „Shut Up”. Nie mam pojęcia dlaczego tak się stało, ale wydaje mi się, że są one po prostu inne. 
Od strony technicznej. Nagranie brzmi nieźle, słychać, że nagrywką i masteringiem zajmowali się profesjonaliści. No i właściwie to tyle.

Podsumowując. Panowie z ANTIGAMA oferują nam siedem utworów, z czego tylko trzy przypadły mi do gustu. Głos wokalisty jest specyficzny i nietuzinkowy, potrafi mnie przekonać. Trio gitara-perkusja-bas potrafią kopać, mają do tego potencjał, lecz czy go do końca wykorzystują? Jak dla mnie nie, jednak warto zaznaczyć, że nie jestem specem od grindcore'u, a tym bardziej fanem. Zwyczajnie tego nie słucham. Ktoś, kto jest obeznany w grindzie może się ze mną nie zgodzić, a jego ocena będzie zupełnie inna, i jestem tego świadomy. 

Tracklista:

  1. Empty Paths
  2. Anchors
  3. Division of Lonely Crows
  4. Now
  5. Room 7
  6. Depressant
  7. Shut Up
Ocena 3.0/5

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Deicide "Overtures of Blasphemy" - Recenzja

Obraz
  Nazwa Deicide powinna się każdemu, kto siedzi w tych brzmieniach, kojarzyć z dość konkretnym i jednoznacznym w przekazie graniem. Minęło 5 lat od wydania ostatniego wałka zatytułowanego " In the Minds of Evil". Co to jest zespół Deicide chyba nie muszę mówić nikomu. Każdy kto choć miał możliwość musnąć temat Death Metalu trafił na niego. Wydanie tworu pod tytułem " Overtures of Blasphemy " jak i szum wokół niego zachęcił mnie do napisania tej recenzji.   Co mogę powiedzieć na starcie? Nie spodziewajcie się dobrego Deicide sprzed 20-stu lat. Dużo wiekowych zespołów stara się powrócić do korzeni, ale udaje się to tylko czasami. Tutaj dostajemy za to całkiem generyczne granie. Pierwszy utwór " One with Satan " zapowiada się obiecująco. Problem w tym, że początek jest szczytem możliwości. Po usłyszeniu tego utworu jest wszystko, co już słyszeliście. Muzycznie jest szybko, ale strasznie melodyjnie. Mogę bez problemu stwierdzić, że to melodic death met...
Czytaj więcej

Witchmaster, Embrional, Brüdny Skürwiel - 17 I, Liverpool - Relacja

Obraz
  Chwilę zajęło pozbieranie się po tym, co miało miejsce tego dnia. Minusem było na pewno to, że to nie ani weekend, ani jego początek. Kto mógł, ten się zapił i późno poszedł spać, ale takich osób było bardzo mało. Mówiąc już o samej imprezie. Poszedłem z mocno dobrym nastawieniem, nie będę kłamał,  Embrional  bardzo lubię od ich pierwszej płyty, Witchmaster to wiadomo. Na Brudnego się nie nastawiałem, może to i lepiej? Ale o tym dalej. Jako, że prawowity mieszkaniec Breslau , więc w pociągi się nie pierdoliłem, godzinę przed do klubu i wio.   Pierwsze zejście do klubu to było po prostu rzucenie się na merch. Dosłownie każdy chciał tę koszulkę Brudnego, więc chciałem i ja. Wszystko było trochę przetrzebione, rozmiarów brakowało, ale nie ma co się dziwić, jak było tyle koncertów, a Wrocław pod sam koniec. Słyszałem, że nawet jakieś naszywki z papajem były, a mi nie było dane nawet zobaczyć. Piwa trochę poskąpiłem, bo nie dość, że ceny jak za jakieś uberchmielo...
Czytaj więcej

Black Death Production - Wywiad

Obraz
Arkadash " Zarazę trzeba siać na wielu frontach, nie tylko przeciwko kościołowi."  Twoja osoba nie jest za dobrze znana. Kiedy wyszuka się sam label, to nie wiele informacji dostaniemy, a nawet nie pełną listę wydawnictw. Wywiady również nie są szeroko dostępne, pojawiły się zaledwie w dwóch wydawnictwach papierowych. Jednak masz dobry kontakt z klientami i wcale się nie chowasz się ze swoją działalnością czy tożsamością. Zauważyłem, że zachowane jest to w wąskim gronie. Wolisz dla szerszego odbiorcy pozostać anonimowy? W internecie jest dostępne wystarczająco dużo informacji na temat distra czy wydawnictwa, strona internetowa czy metal-archives. Tam można znaleźć pełny spis moich wydawnictw. Zwykle staram się stać gdzieś w cieniu czy na uboczu, nie widzę potrzeby afiszowania się wszędzie ze swoimi sprawami, poglądami czy zajęciami. Skąd pomysł na Black Death Production? Pomysł narodził się jeszcze w 2009 roku, kiedy pomagałem w sprawach graficzno-informatycznych...
Czytaj więcej